دو فصلنامه علمي تخصصي حديث حوزه 2
صفحه 3
يادآوري
1. متن مقالات ارسالي بايد به زبان فارسي باشد.
2. مقالات ارسالي در نشريه‌اي ديگر به چاپ نرسيده يا براي چاپ فرستاده نشده باشند.
3. مقالات فرستاده شده، تحقيقي و مستند باشند.
4. حجم مقالات از 20 صفحه فراتر نرود.
5. مقاله بر روي يک طرف کاغذ A4 با فاصله‌ي کافي ميان سطور و خوانا تايپ شده (ترجيحاً در برنامه Word) به همراه ديسکت يا CD يا پست الکترونيکي ارسال شود.
6. ذکر مشخّصات کامل نويسنده به همراه نشاني کامل، شماره تلفن تماس و درجه‌ي علمي وي ضروري است.
7. مقاله بايد مشتمل بر بخش‌هاي زير باشد: چکيده، کليدواژه‌ها، مقدّمه، بدنه‌ي اصلي، نتيجه و فهرست منابع.
8. درج معادل لاتين اسامي و اصطلاحات مهجور، مقابل عبارت و در پرانتز ضروري است.
9. ارجاعات در داخل متن با ذکر نامخانوادگي نويسنده، سال نشر، شماره‌ي جلد و صفحه در داخل پرانتز قيد گردد.
10. در اين فصلنامه، مقالاتي انتشار مي‌يابد که در يکي از عرصه‌هاي حديثي نگاشته شده باشد.
11. فصلنامه حقّ رد يا قبول ويراستاري مقالات را براي خود محفوظ مي‌دارد و از بازگرداندن مقالات دريافتي معذور است.
12. مقالات رسيده به وسيله‌ي سردبير بررسي و پس از تأييد، براي چاپ آماده مي‌گردد.
13. فصلنامه، حداکثر تا دو ماه پس از دريافت مقالات، نتيجه را به نويسنده اطّلاع مي‌دهد.
14. مقالات چاپ شده صرفاً بيانگر ديدگاه نويسندگان آن‌ها و صحّت نوشتارهاي علمي نيز با ايشان است.
دو فصلنامه علمي تخصصي حديث حوزه 2
صفحه 4
شيوه‌نامه
پژوهشگران و نويسندگان محترم مناسب است به منظور سهولت ارزيابي، آماده‌سازي و چاپ مقالات در شماره‌هاي آينده، نکات ذيل را تدوين مقالات رعايت کنند:
الف) عنوان مقاله: ناظر به موضوع تحقيق، به صورت کوتاه و رسا درج گردد؛
ب) مشخّصات نويسنده: ذکر نام و نامخانوادگي نويسنده / نويسندگان به همراه رتبه‌‌ي علمي و سازمان وابسته؛
پ) چکيده: قريب 100 ـ150 کلمه به زبان فارسي (و در صورت امکان، به زبان انگليسي و عربي) به گونه‌اي که نمايان‌گر شرح مختصر و جامعي از محتويات نوشتار شامل بيان مسأله، هدف، ماهيّت پژوهش و نکته‌هاي مهمّ نتيجه بحث باشد؛
ت) کليدواژه‌ها: حداکثر تا 6 واژه از ميان کلماتي که نقش نمايه و فهرست را ايفا مي‌کنند و کار جست‌وجوي الکترونيکي را آسان مي‌سازد؛
ث) مقدّمه: در آن به هدف پژوهشگر از پژوهش و انتشار آن و نيز به زمينه‌هاي قبلي پژوهش و ارتباط آن‌ها با موضوع نوشتار به صورت واضح اشاره شود.
ج) بدنه‌ي اصلي مقاله
1. بدنه‌ي مقاله که متن اصلي است، پاراگراف‌بندي شده باشد، به گونه‌اي که هر پاراگراف حاوي يک موضوع مشخّص باشد.
2. هر دسته از موضوعات مرتبط در ذيل يک عنوان خاص قرار گيرند.
3. هر دسته از عناوين ذيل عنوان کلّي‌تر قرار گيرند، به نوعي که مجموعه‌ي مقاله از يک شاکله‌ي منسجم برخوردار بوده و تقديم تأخير مطلب در آن رعايت شده باشد.
4. در مواردي که مطلبي عيناً از منبعي نقل مي‌شود، ابتدا و انتهاي مطلب گيومه (« ») قرار داده شود. نقل به مضمون نيازي به درج گيومه ندارد.
5. هر مطلب نقل شده بايد به منبعي ارجاع داده شود.
6. به‌جاي ذکر مراجع در پانوشت يا پايان هر مقاله، در پايان هر نقل قول مستقيم يا غيرمستقيم، مرجع مورد نظر بدين صورت ذکر مي‌شود: (نامخانوادگي مؤلّف، سال انتشار، شماره جلد و صفحه) در صورتي که نامخانوادگي مؤلّف مشترک است، بايد اسم وي هم اشاره گردد. در صورتي که از شخص مورد نظر در يک سال دو اثر يا بيشتر منتشر شده و در مقاله استفاده شده است، با آوردن حرف الفبا بعد از سال انتشار، ميان دو اثر تفکيک صورت مي‌گيرد.