292 معاد
1385 ـ معاد
۴۶۵۶.لقمان عليه السلامـ در اندرز به فرزند خود ـفرمود : فرزندم! اگر در مردن شك دارى، خوابيدن را از خودت بردار اما بدان كه هرگز توان اين كار را ندارى و اگر در برانگيخته شدن ترديد دارى بيدار شدن از خواب را از خودت دور گردان، اما بدان كه هرگز نتوانى چنين كنى.
۴۶۵۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :معاد، ميدان [رسيدگى به ]عمل است . كسى كه [در دنيا ]كار كرده نكو حال و بهره مند باشد و آن كه از دست داده اندوهگين و پشيمان باشد.
۴۶۵۸.امام زين العابدين عليه السلامـ در موعظه هاى خود ـفرمود : بدان اى پسر آدم كه در پس امروز روزى بزرگتر و ترسناكتر و درد آورتر براى دلهاست و آن روز قيامت است. در آن روز مردم گرد آورده مى شوند و در آن روز همگان حاضر گرديده مى شوند. در آن روز خداوند اولين و آخرين خلايق را جمع مى كند.
1386 ـ دليل هاى اثبات معاد
قرآن :
«آيا پنداشتيد كه ما شما را بيهوده آفريديم و به سوى ما باز نمى گرديد؟».
«آيا كسانى را كه ايمان آوردند و كار شايسته كردند همانند فساد كنندگان در زمين قرار دهيم؟ آيا پرهيزگاران را چون بدكاران قرار دهيم؟».
«براى ما مثلى زد و حال آن كه آفرينش خود را از ياد برد. او گفت : چه كسى اين استخوانهاى پوسيده را زنده مى كند؟ بگو : همان كسى آنها را زنده مى كند كه در آغاز بيافريدشان و او به هر آفرينشى داناست».
«و انسان گويد : آيا چون مُردم بزودى زنده از گور بيرون آورده خواهم شد؟ آيا آدمى به ياد ندارد كه ما او را پيش از اين آفريديم، در حالى كه چيزى نبود؟».
«اوست كه موجودات را مى آفريند، سپس آنها را دوباره مى آفريند و اين كار (آفرينش دوباره) بر او آسانتر است. از آنِ اوست صفت برترى در آسمانها و زمين و اوست عزيز و حكيم».
«پس، به نشانه هاى رحمت خدا بنگر كه چگونه زمين بى جان را زنده مى كند. اين همان خداست كه زنده كننده مردگان است و او بر هر چيز تواناست».
«خداست كه بادها را مى فرستد تا ابر را برانگيزاند. و ما آن ابر را به سوى سرزمينى مرده مى رانيم و به وسيله آن زمين بى جان را زنده مى كنيم. زنده گشتن در روز قيامت نيز چنين است».
1387 ـ نزديكى زمان قيامت
قرآن :
«روز حساب مردم نزديك شد و آنان همچنان به غفلت رويگردانند».
حديث :
۴۶۵۹.الجعفريّات :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله انگشت خود رانشان داد و فرمود : [فاصله زمانى ميان ]برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين دو مى باشد. آن گاه فرمود : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، من زمان قيامت را در ميان شانه خود مى يابم.
۴۶۶۰.امام على عليه السلام :قيامت ، چهره خويش آشكار كرده و نشانه آن براى هوشمندان علامت شناس هويدا گشته است .