امام علی علیه السلام

إنَّ اللّهَ جَعَلَني إماما لِخَلقِهِ ، فَفَرَضَ عَلَيَّ التَّقديرَ في نَفسي ومَطعَمي ومَشرَبي ومَلبَسي كَضُعَفاءِ النّاسِ ؛ كَي يَقتَدِيَ الفَقيرُ بِفَقري، ولا يُطغِي الغَنِيَّ غِناهُ.

خداوند ، مرا پيشواى خَلقش قرار داده است . از اين رو ، بر من واجب نموده كه در باره خودم و خورد و خوراك و پوشاكم ، همانند مردمان محروم باشم تا نادار ، به نادارىِ من تأسّى كند و توانگرىِ توانگر ، او را به طغيان نكشاند .