144

اى فرزند آدم، هنگامى كه ببينى پروردگارت پى در پى نعمتهايى را بر تو مىفرستد در حالى كه تو معصيت او را مىكنى بترس (كه مجازات سنگينى در انتظار توست

 116

از لغزش مرد نيك و باشخصيت، چشمپوشى كنيد چرا كه هيچ يك از آنها لغزش نمىكند مگر اينكه دست خدا به دست اوست و او را بلند مىنمايد

 128

موهاى سفيد را تغيير دهيد (رنگ كنيد) و خود را شبيه يهود نكنيد. امام عليه السلام فرمود: اين سخن را پيامبر صلى الله عليه و آله زمانى فرمود كه پيروان اسلام اندك بودند، امّا امروز كه اسلام گسترش يافته، و نظام اسلامى استوار شده، هر ...

 115

كسى كه نزديكانش او را رها سازند، آنها كه دورند او را مىبرند

 133

هنگامى كه بر دشمنت پيروز شدى عفو را شكرانه اين پيروزى قرار ده

 160

با مردم آنچنان معاشرت كنيد كه اگر مرديد براى شما اشك بريزند، و اگر زنده مانديد با اشتياق به سوى شما آيند

 182

ترس با نااميدى و يأس مقرون است، و شرم و كمرويى با محروميت، و فرصتها مىگذرد همچون عبور ابرها، پس فرصتهاى نيك را غنيمت شماريد

 127

بخل ننگ است، ترس نقصان است و فقر شخص زيرك را از بيان دليلش گنگ مىسازد، و شخصى كه فقير است در شهرش نيز غريب و بيگانه است

 119

تعجّب كنيد از اين انسان كه با يك قطعه «پى» مىبيند، و با قطعه «گوشتى» سخن مىگويد، و با «استخوانى» مىشنود و از «شكافى» نَفس مىكشد. (يعنى اين كارهاى بزرگ و حياتى را با اين وسائل كوچك انجام مىدهد

 124

پرسش كردن وسيله پوشاندن عيب هاست، و انسان از خودراضى، دشمنان او فراوانند

 111

هر كس طمع در درون داشته باشد خود را حقير كرده، و كسى كه ناراحتىهايش را فاش كند به ذلت خويش راضى شده، و كسى كه زبانش را بر خود امير كند شخصيت خود را پايمال كرده است

 108

هر شخص گرفتارى را نمىتوان سرزنش كرد (چه بسا بىتقصير باشد

 106

كسى كه با دست كوتاه ببخشد با دست بلند به او بخشيده مىشود

 146

خوشا به حال كسى كه همتش همه مصروف كارى باشد كه او را به كار آيد و تمام كوشش را براى چيزى قرار دهد كه او را (فرداى قيامت از آتش دوزخ) رهايى بخشد