120 عطاء به اندازه ظرفيّت اگر خداوند بخواهد بلايى بر سر مورچه‌ها بياورد به آنها دو بال مى‌دهد تا پرواز كنند و طعمه پرندگان شوند
124 گوشه گيرى صبر و سازش با تنهايى نشان قدرت عقل است، هركه با خداى تبارك و تعالى آشنا شود، ازدنيا و دلباختگان دنيا كناره گيرد، و بدانچه نزد خداست دل بندد، خدا در وحشت انيس او، و در تنهايى رفيق او، و بى‌نيازى او در زمان ندارى ...
124 بهاى بدن انسان آگاه باشيد! بدنهاى شما جز بهشت بهايى ندارد، به چيز ديگرى نفروشيد
289 دعای امام کاظم(ع) برای امام زمان(عج) بر محمّد و خاندانش درود فرستى و در فرج انتقامگيرنده تو از دشمنانت تعجيل كنى و آنچه را به او وعده دادهاى، به انجام رسانى. اى صاحب شكوه و جلال!
420 حکمت های کاظمی - 38 امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اَلعَجَبُ کُلُّ العَجَبِ لِلمُحتَمینَ مِنَ الطَّعامِ وَ الشَّرابِ مَخافَهَ الدّاءِ اَن یَنزِلَ بِهِم، کَیفَ لا یَحتَمُونَ مِنَ الذُّنُوبِ مَخافَهَ النّارِ إذَا اشتَعَلَت فی اَبدانِهِم؛
بسیار شگفتا از آنان که از خوردنی و نوشیدنی پرهیز می کنند، از ترس آن که درد بر ...
352 حکمت های کاظمی - 37 از وصایای امام کاظم(ع) به هشام این بود:
لا تَمنَحُوا الجُهّالَ الحِکمَهَ فَتَظلِمُوها، وَ لا تَمنَعُوها اَهلَها فَتَظلِموُهُم؛
«حکمت» را به نادانان ندهید که به حکمت ظلم کرده اید؛ و آن را از اهلش دریغ نکنید، که به آنان ستم کرده اید.
بحارالأنوار، ج75، ص303
371 حکمت کاظمی - 36 امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الزَّرعَ یَنبُتُ فی السَّهلِ وَ لا یَنبُتُ فِی الصَّفا، فَکذلِکَ الحِکمَهُ تَعمُرُ فی قَلبِ المُتواضعِ وَ لا تَعمُرُ فی قَلبِ المُتَکَّبِرِ الجَبّارِ؛
زراعت، در زمین هموار می روید نه در سنگلاخ و سنگ صاف. همین گونه است حکمت که در دل ...
371 حکمت های کاظمی - 35 امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
تَفَقَّهُوا فی دینِ اللهِ، فَإِنَّ الفِقهَ مِفتاحُ البَصیرَهِ وَ تَمامُ العِبادَهِ؛
در دین خدا دانا شوید؛ چرا که دین شناسی و فقه، کلید بصیرت و کمال عبادت است.
مسند الامام الکاظم(ع)، ج3، ص249
349 حکمت های کاظمی - 34 امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اَبدانَکُم لَیسَ لَها ثَمَنٌ اِلَّا الجَنَّهٌ، فَلا تَبیعُوها بِغَیرِها؛
همانا بدنهای شما را بهایی جز بهشت نیست. پس آنها را به غیر بهشت نفروشید.
تحف العقول، ص389
342 حکمت های کاظمی - 33 امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَنِ اقتَصَد وَ قَنَعَ بقیَت عَلیهِ النِّعمَهُ، مَن بَذَّرَ وَ اَسرَفَ زالَت عَنهُ النِّعمَهُ؛
هر کس میانه روی و قناعت کند، نعمت بر او باقی می ماند. هر کس ولخرجی و اسراف کند، نعمت از دستش می رود.
بحارالأنوار، ج75، ص327
423 حکمت های کاظمی - 32 امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
مَن وَلَّدَهُ الفَقرُ، اَبطَرَهُ الغِنی؛
کسی که زاده فقر باشد، ثروتمندی او را به طغیان و سرمستی می کشاند.
مسند الامام الکاظم(ع)، ج2، ص357
