امام حسین علیه السلام
ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .
ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارى‌مان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركت‌هاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .
الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .
انقلاب اسلامی در روایات
عملکرد امام علی(ع) در اداره حکومت
مصرف بیت المال در احادیث
سياست هاى فرهنگى امام علی(ع)
سياست هاى ادارى در حکومت امام علی(ع)
امام علی(ع) و مبانى حكومت بر دل ها
تأمينِ امنيّت فراگير در حکومت اسلامی
روابط اجتماعى بر پايه برادرى دينى در حکومت اسلامی
وجوب اطاعت از رهبری
احاديث نهى از قيام، قبل از قيام قائم(ع)
اختصاص تشكيل حكومت به عصر حضور معصوم(ع)
تأسيس حكومت، مهم ترين وظيفه عصر غيبت
مهم ترين وظيفه پيروان اهل بيت در عصر غيبت
شيوه زندگى پيشوايان عدل
