امام علی علیه السلام
ما زالَت نِعمَةٌ ولا نَضارَةُ عَيشٍ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوا ؛ إنَّ اللّهَ لَيسَ بِظَلاّمٍ لِلعَبيدِ .
هيچ نعمت و زندگانى خرّمى از ميان نرفت، مگر به سبب گناهانى كه [مردم] انجام دادند؛ به راستى كه خداى هرگز به بندگان ستم نمىورزد .
الخصال ص 624 ح 10
قرآن در آيینه نهج البلاغه (98)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (97)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (96)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (95)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (94)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (93)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (92)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (91)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (90)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (89)
