امام صادق علیه السلام
قَد يَكونُ حُبٌّ فِي اللّهِ و رَسولِهِ، و حُبٌّ فِي الدُّنيا فَما كانَ فِي اللّهِ ورَسولِهِ فَثَوابُهُ عَلَى اللّهِ و ما كانَ فِي الدُّنيا فَلَيسَ بِشَيءٍ .
گاهى دوستى براى خدا و پيامبر اوست و [گاهى] براى دنيا. آنچه براى خدا و پيامبرش باشد، ثواب آن بر عهده خداست و آنچه براى دنيا باشد، ارزشى (ثوابى) ندارد.
الكافي ج 2 ص 127 ح 13
قرآن در آيینه نهج البلاغه (98)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (97)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (96)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (95)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (94)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (93)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (92)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (91)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (90)
قرآن در آيینه نهج البلاغه (89)
