امام مهدی علیه السلام
ـ في زِيارَةِ النّاحِيَةِ ـ: فَلَئِن أخَّرَتنِي الدُّهورُ، وعاقَني عَن نَصرِكَ المَقدورُ، ولَم أكُن لِمَن حارَبَكَ مُحارِبا، ولِمَن نَصَبَ لَكَ العَداوَةَ مُناصِبا، فَلَأَندُبَنَّكَ صَباحا ومَساءً، و لَأَبكِيَنَّ عَلَيكَ بَدَلَ الدُّموعِ دَما، حَسرَةً عَلَيكَ وتَأَسُّفا عَلى ما دَهاكَ وتَلَهُّفا، حَتّى أموتَ بِلَوعَةِ المُصابِ، وغُصَّةِ الاِكتِيابِ .
ـ از زيارت ناحيه ـ: اكنون كه روزگار ، مرا عقب آورده و تقدير ، مرا از يارى دادن به تو باز داشته و نبودهام تا با جنگجويان با تو بجنگم و در برابر برافرازندگان پرچم دشمنى با تو، بِايستم، پس هر صبح و شام بر تو مىنالم و به جاى اشك، از ديده خون مىافشانم، از سرِ حسرت و تأسّف بر تو و افسوس خوردن بر گرفتارىهايى كه به تو رسيده، تا آن گاه كه از سوز مصيبت و غم فقدانت جان سپارم.
المزار الكبير : ص 501 ح 9
متون رسیده، نشانگر انحراف روزافزون در حكومت عثمان است. همچنين،نشانگر دورى وى از حقيقت و بى توجّهى به معيارهاى صحيح است...
دانش نامه اميرالمؤمنين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاريخ3 سال انتشار : 1386 از صفحه 209 تا صفحه 215
گوشه ای از تاریخ عصر جاهلیت
دانش نامه عقايد اسلامي جلد 2 صفحه 165 تا صفحه 167
ابرهه برای رو آوردن مردم به عبادتگاهی که ساخته بود، برای تخریب مکه به آنجا حمله برد
حج و عمره در قرآن و حديث ص 127
پيمان فضل ها (حِلف الفُضول) ، پيمانى ميان چند نفر از قبيله جُرهُم و قطورا بود كه نام همگى آنان، برگرفته از فضل بود : فضيل بن حارث جُرهُمى و فضيل بن وادعه قَطورى و مفضّل بن فضاله جُرهُمى .
دانشنامه امام حسین(ع)، ج 14، ص 375 پاورقی