امام صادق علیه السلام
مَن كانَ لَهُ دارٌ و احتاجَ مُؤمِنٌ إلى سُكناها فَمَنَعَهُ إيّاها قالَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ : مَلائكَتي، عَبدي بَخِلَ على عَبدي بِسُكنَى الدُّنيا و عِزَّتي لا يَسكُنُ جِناني أبدا .
هر كه خانهاى داشته باشد و مؤمنى به سكونت در آن نيازمند باشد و او آن را از وى دريغ دارد، خداوند عزّ و جلّ فرمايد: فرشتگان من! بندهام از سكونت دادن بندهام در دنيا بخل ورزيد. به عزّتم سوگند كه هرگز در بهشت من سكونت نكند.
بحار الأنوار : ج 74، ص 389، ح 1
شرح چهل حدیث (40)
شرح چهل حدیث (39)
شرح چهل حدیث (37)
شرح چهل حدیث (38)
شرح چهل حدیث (32)
شرح چهل حدیث (33)
شرح چهل حدیث (35)
شرح چهل حدیث (34)
شرح چهل حدیث (36)
شرح چهل حدیث (31)