امام علی علیه السلام
اللّهَ سُبحانَهُ جَعَلَ رُسُلَه اُولِي قُوَّةٍ في عَزائِمِهِم، وَضَعَفَةً فيما تَرَى الأعيُنُ مِن حالاتِهِم، مَعَ قَناعةٍ تَملَأُ القُلوبَ وَالعُيونَ غِنَىً، وَخَصاصةٍ تَملَأُ الأبصارَ وَالأسماعَ أذَىً...
خداوند سبحان، پيامبرانش را در اراده و تصميمات خودشان توانا گردانيد، و در آنچه ديدهها از ظاهر آنان مىبينند، خوار نماياند، با قناعتى كه دلها و چشمها را از بى نيازى پُر مىدارد و فقر و ضعفِ ظاهرى اى كه چشمها و گوشها را بسيار بيازارد.
نهج البلاغة : الخطبة 192.
تاریخ کلام
حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران
حوزه ها و مکاتب حدیثی
شبهه شناسی
تفسیر موضوعی(1)
تفسیر اثری
نحو کاربردی (2)
اختلاف الحدیث
خدا و انسان در اندیشه فیلسوفان مسلمان