امام حسین علیه السلام
ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .
ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارىمان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركتهاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .
الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .
تعداد احادیث صادقین (ع)
آیا زیارت جامعه کبیره مستند است؟
نگارش حدیث در عصر پیامبر(ص)
انتساب «رساله ذهبيه» به امام رضا(ع)
تشبیه شیعیان به زنبور عسل
حضرت زینب(س) و تدریس تفسیر
رویارویی با حدیث سازی
شیوه ها و قالب های جعل حدیث
انگیزه های حدیث سازی
آسیب شناسی نقد حدیث
شمار روایات و راویان شیعه و اهل سنت
تاریخچه حدیث سازی
معیارهای نقد محتوایی حدیث
گونه های نقد حدیث