۸۹۳.الإمامُ الحسينُ عليه السلامـ لَمّا سُئل عَن مَعرفةِ اللّهِ ـ: مَعرفةُ أهلِ كُلِّ زمانٍ إمامَهُمُ الّذي يَجِبُ عَلَيهِمْ طاعَتُهُ . ^۱

۸۹۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«أ وَ مَنْ كانَ مَيْتا فأحْيَيْناهُ و جَعَلْنا لَهُ نُورا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِى الظُّـلُمَـاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا»^۲ـ: «مَيْت» لا يَعرفُ شَيْئا ، و«نُورا ......... » : إماما يُؤْتَمُّ بهِ . ^۳

۸۹۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :نَحْنُ قومٌ قَدْ فَرَضَ اللّهُ طاعَتَنا، و إنَّكُمْ لَتَأْتَمُّونَ بِمَنْ لا يُعْذَرُ النّاسُ بِجَهالَتِهِ . ^۴

۸۹۶.عنه عليه السلامـ في قـولِـهِ تـعـالـى:«وَ مـنْ يُـؤْتَ الحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًا كَثِيرًا»^۵ـ: طاعةُ اللّهِ و معرفةُ الإمامِ . ^۶

(انظر) بحار الأنوار : 23 / 76 باب 4 .
اليتيم : باب 4177 .
المُقرّبون : باب 3274 .

151

أثَرُ مَعرِفَةِ الإمامِ و عَدَمِ مَعرِفَتِهِ

۸۹۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنّما يَعرِفُ اللّهَ عزّ و جلّ و يَعْبُدُهُ مَن عَرَفَ اللّهَ و عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهلَ البيتِ . ^۷

۸۹۳.امام حسين عليه السلامـ هنگامى كه از ايشان درباره شناخت خدا سؤال شد ـفرمود : [يعنى ]شناخت مردم هر زمان نسبت به امامى كه اطاعتش بر آنان واجب است.

۸۹۴.امام باقر عليه السلامـ در تفسير آيه «آيا كسى كه مرده بود و او را زنده گردانيديم و براى او نورى قرار داديم تا در پرتو آن در ميان مردم راه برود ، به كسى مى ماند كه در تاريكى هاست و از آن خارج نمى شود؟» ـفرمود : «مرده» كسى است كه چيزى نمى داند و «نور» پيشوايى است كه به او اقتدا مى شود.

۸۹۵.امام صادق عليه السلام :ماييم آن خاندانى كه خداوند فرمانبرى از ما را واجب كرده است. شما به كسانى اقتدا مى كنيد كه مردم در نشناختن آنان معذور نيستند.

۸۹۶.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه «و هر كه را حكمت داده شود به يقين ، خيرى فراوان داده شده است» ـفرمود : [يعنى ]فرمانبرى از خدا و شناخت امام.

151

پيامد شناختن و نشناختن امام

۸۹۷.امام باقر عليه السلام :تنها آن كس خداوند عزّ و جلّ را مى شناسد و مى پرستد كه خدا و امامش از ميان ما اهل بيت را بشناسد.