اذان - صفحه 119

۱۱۶.امام باقر عليه السلام :اذان را بايد با جزم ۱ و روشن ادا كردنِ «الف» و «هاء» گفت ۲ و اقامه را با سرعت .

۱۱۷.امام صادق عليه السلام :«اللّه أكبرِ» اذان را بايد با جزم و روشن ادا كردن «هاء» و «الف» گفت.

د ـ پرهيز از آوازه خوانى

۱۱۸.سنن الدارقطنىـ به نقل از ابن عبّاس ـ :پيامبر خدا ، مؤذّنى داشت كه [اذان را ]با آواز مى خواند . پيامبر خدا فرمود : «اذان را بايد ساده و روان گفت . پس اگر ساده و روان اذان مى گويى ، بگو ، وگر نه اذان مگو» .

۱۱۹.امام صادق عليه السلام :آوازه خوانى ۳ در گفتن اذان، اشكالى ندارد ، به شرط آن كه [مؤذّنْ ]كلمات را كامل و روشن ادا كند و «الف» و «هاء» را آشكار سازد.

1.مقصود از «جزم» ، خوددارى از اشباع و اظهار حركت است و به طور كلّى، قطع (ساكن) كردن حركت است .

2.در الذكرى آمده است : ظاهرا مراد ، الفِ پايانى و غير مكتوب و نيز «ها»ى «اللّه » در انتهاىِ شهادتين است (ملاذ الأخيار : ج ۳ ص ۴۷۷) .

3.علّامه مجلسى رحمه الله در ذيل اين حديث مى گويد : به آواز خواندن (تطريب) ، چيزى است كه هيچ يك از اصحاب ما (شيعه) به تجويز آن در اذان قائل نشده است ، و شايد اين مورد ، حمل بر تقيّه شود (بحار الأنوار : ج ۸۴ ص ۱۵۸ ذيل ح ۵۹) .

صفحه از 169