اشک ریختن (بکاء) - صفحه 55

۷۶.امام صادق عليه السلام :هر كس از غم و اندوه مصيبتى، بر جان خويش ترسيد ، اشك بريزد ؛ غمش تسكين مى يابد .

2 / 8

گريستن در فراق عزيزان

۷۷.امام صادق عليه السلام :سلمان گفت : از شش چيز تعجّب كردم : سه چيز مرا مى خنداند و سه چيز به گريه ام مى اندازد . آن سه چيز كه مرا مى گرياند ، فراق عزيزانم محمّد صلى الله عليه و آله و گروه اوست ، و وحشت قبر (/ قيامت) ، و ايستادن در برابر خداوند عز و جل . و آن سه چيز كه موجب خنده ام مى شود ، طالب دنياست، در حالى كه مرگ در طلب اوست ، و غافلى كه در مورد او غفلت نمى شود ، و كسى كه صدايش به خنده بلند مى شود، در حالى كه نمى داند آيا خدا از او خشنود است يا ناخشنود .

۷۸.نهج البلاغةـ به نقل از نوف بكالى ـ :امام على عليه السلام فرمود : «كجايند آن برادران من كه گام در راه نهادند و مسير حق را پيمودند ؟ كجاست عمّار ؟ كجاست پسر تيّهان ؟ كجاست ذو الشهادتين ؟ و كجايند برادران همتاى ايشان كه بر مرگ [و كشته شدن در راه حق ]هم پيمان شدند و سرهايشان نزد تبهكاران فرستاده شد ؟».
ايشان سپس با دست خود بر محاسن شريف و گرامى اش زد و لختى بسيار گريست و آن گاه فرمود : «دردا و دريغا بر آن برادران من كه قرآن را خواندند و استوارش ساختند ، و در باره فرايض [الهى] انديشيدند و آنها را بر پا داشتند ، سنّت
[پيامبر] را زنده كردند و بدعت را ميراندند ، به جهاد فرا خوانده شدند و لبّيك گفتند ، و به رهبر خويش اعتماد كردند و از او پيروى نمودند .

صفحه از 262