6 / 4

استوارى در گفتار

قرآن

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد ! از خدا پروا داريد و سخنى استوار گوييد» .

«با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن ، و با آنان به آن [شيوه اى] كه نيكوتر است ، مجادله نماى . در حقيقت ، پروردگار تو به [حال] كسى كه از راه او منحرف شده ، داناتر ، و او به [حال ]راه يافتگان [نيز ]داناتر است» .

حديث

۳۲۷.امام على عليه السلام :كسى كه با استوارى سخن گويد ، بسيارىِ فضل خود را آشكار ساخته است .

۳۲۸.امام على عليه السلام :بهترين سخن ، سخن استوار است .

۳۲۹.امام على عليه السلام :بهترين گفتار ، آن است كه ترتيب نيك ، بِدان آراستگى بخشد و خاص و عام ، آن را بفهمند .

۳۳۰.امام على عليه السلام :بهترين گفتار ، آن است كه گوش ها از آن بيزارى نجويند و فهمش فكرها را خسته نسازد .

ر . ك : ص 195 ح 235 .

6 / 5

اشاره، در آن جا كه صراحت ، روا نباشد

۳۳۱.سنن أبى داوودـ به نقل از عايشه ـ :هر گاه چيزى (سخن ناروايى) از فردى به ايشان مى رسيد ، نمى فرمود : «فلانى را چه شده كه چنين مى گويد؟!» ؛ بلكه مى فرمود : «مردم را چه شده كه چنين و چنان مى گويند ؟ !» .