۴۴۷.امام على عليه السلام :هر گاه براى حق ، [مخاطب] شايسته اى يافتى ، از اظهار آن ، خوددارى مكن .
۴۴۸.امام على عليه السلام :شبيه ترينِ مردم به پيامبران الهى ، حقگوترينِ آنان است .
۴۴۹.امام باقر عليه السلامـ در نامه ايشان به سعدُ الخير ـ :اگر عالمان ، نصيحت را دريغ كنند ، خود خيانتكارند ، اگر با ديدن سرگردانِ گم راهى ، او را هدايت نكنند ، يا با ديدن مرده اى ، او را زنده نكنند ، و چه كار بدى انجام مى دهند ؛ زيرا خداوند متعال در قرآن ، از آنان پيمان گرفته كه به معروف و به آنچه مأمور شده اند ، امر كنند و از آنچه از انجام دادنش نهى شده اند ، نهى كنند ، و اين كه بر كار نيك و تقوا ، يكديگر را يارى رسانند و بر گناه و دشمنى به يكديگر ، كمك نرسانند !
ر . ك : ص123 (مبارزه با بدعت ها) .
7 / 6
خود را به زحمت انداختن
۴۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، لعنت كند كسانى را كه به سان شكافتن مو ، در كلام ، موشكافى ۱ مى كنند !
1.سيّد رضى رحمه الله مى گويد : «در اين سخن ، مَجاز به كار رفته است و مقصود ، كسانى هستند كه در كلام ، پيجويى مى كنند در معانى آن ، به موشكافى و ژرف انديشى مى پردازند ، و پيامبر خدا ، اين كارشان را به شكافتن مو تشبيه كرده است ؛ زيرا تارهاى مو ، چنان نازك اند كه وقتى انسان به شكافتن آنها مى پردازد ، به خاطر نازكى مو ، به جايى مى رسد كه ديگر امكان شكافتن فراتر از آن وجود ندارد ، و نفرين اين روايت ، هر كس را در بر مى گيرد كه در موشكافى گفتار ، به چنين حدّى برسد تا باطل را به حق ، مشتبه سازد و با گم راهى از مرز هدايت در گذرد» (المجازات النبويّة : ص ۴۱۸ ح ۳۳۶) .
