الف ـ آثار زيانبار درخواست مزد براى تبليغ

براى پاسخ گفتن به سؤال اوّل و پى بردن به حكمت تأكيد انبياى الهى بر رايگان بودن تبليغ آنها كافى است قدرى در آثار زيانبار درخواست مزد براى تبليغ ، تأمّل كنيم :

1 . از ميان رفتن اخلاص

نخستين ركن اخلاقى تبليغ دين ، اخلاص است كه با درخواست مزد براى تبليغ ، اين ركن اساسى صدمه خواهد ديد و مبلّغ ، مصداق كسانى خواهد شد كه امام على عليه السلام در باره آنان فرموده است :
يَطلُبُ الدُّنيا بِعَمَلِ الآخِرَةَ ، و لا يَطلُبُ الآخِرَةَ بِعَمَلِ الدُّنيا .^۱
دنيا را با اعمالى طلب مى كند كه از آنِ آخرت اند و آخرت را با اعمالى طلب نمى كند كه از آنِ دنيايند .
بدين سان ، كسى كه مى تواند امور مربوط به زندگى دنيوى خود را با انگيزه الهى ، به امور اخروى تبديل نمايد ، ^۲ اينك با درخواست پاداش براى تبليغ ـ كه امرى الهى و معنوى است ـ ، آن را وسيله امرار معاش و تأمين زندگى (و به تعبير امام على عليه السلام : دنياخواهى) كرده است . در اين باره ، از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه :
مَنِ احتاجَ النّاسُ إلَيهِ لِيُفَقِّهَهُم فى دينهِم ، فَيَسأَلُهُم الاُجرَةَ ، كانَ حَقيقاً عَلَى اللّهِ أن يُدخِلَهُ نارَ جَهَنَّمَ .^۳
هر كس كه مردم براى فراگيرى دينشان به او نيازمند باشند و او از آنان مزد بخواهد ، بر خداوند ، رواست كه او را در آتش جهنّم در اندازد .