فصل نهم : روش تبليغ در قرآن
9 / 1
استناد به حكمت
الف ـ تشويق به خردورزى و انديشيدن
قرآن
«پس بشارت ده به آن بندگان من كه به سخن ، گوش فرا مى دهند و بهترينِ آن را پيروى مى كنند . اينان ، كسانى هستند كه خدا آنان را راه نموده و اينان اند همان خردمندان» .
«خداوند ، آيات [ خود ] را اين گونه براى شما بيان مى كند . اميد كه بينديشيد» .
«و اوست آن كس كه زنده مى كند و مى ميراند ، و اختلاف شب و روز ، از اوست . مگر نمى انديشيد؟» .
«اين گونه ، خدا مردگان را زنده مى كند و آيات خود را به شما مى نماياند . باشد كه بينديشيد» .
«در حقيقت ، ما كتابى به سوى شما نازل كرديم كه يادِ شما در آن است . آيا نمى انديشيد؟» .
