و از اين روست كه در قيامت به عابد گفته مى شود :
اِنطَلِق إلَى الجَنَّةِ !^۱
به سوى بهشت برو !
امّا به مبلّغ گفته مى شود :
قِف ! تَشفَع لِلنّاسِ بِحُسنِ تَأديبِكَ لَهُم .^۲
درنگ كن و به پاداش آن كه مردم را نيكو تربيت كردى ، آنها را شفاعت كن .
اين فضايل ، براى همه مبلّغانِ واجد شرايط است ؛ امّا كسانى كه در هدايت مردم ، تلاش و ابتكار بيشترى دارند ، از كمالات برترى برخوردارند و مبلّغى كه براى تبليغ ، به بلاد شرك و كفر سفر كند و در اين راه ، جان بدهد ، به سان ابراهيم خليل ، در قيامت به صورت امّت واحدى محشور مى گردد . ^۳
افزون بر اين ، آنچه در باره حقوق مبلّغ و ثواب تبليغ در احاديث اسلامى آمده است ، در جهت تقويت انگيزه مبلّغان و برنامه سازان تبليغى است . ^۴
البتّه جايگاه رفيع مبلّغ ، مسئوليت بسيار سنگينى را بر دوش او مى گذارد و آيات و احاديثى كه در اين باره ^۵ و نيز در مورد مبلّغان نمونه ^۶ وارد شده است ، براى مبلّغان ، سختْ هشدار دهنده است .

رسالت مبلّغ

محتواى تبليغ ، يكى ديگر از اركان موفّقيت آن است . هر چه محتواى تبليغ با