(انظر) بحار الأنوار : 101 / 118 باب 16 .

1293

التَّداوي بِالحَرامِ

الكتاب :

إنَّما حَرَّمَ عَلَيْكُمُ المَيْتَةَ و الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنزِيرِ وَ مَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَلا إثْمَ عَلَيهِ إنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» . ^۱

وَ مَا لَكُم ألاَّ تَأكُلُوا مِمّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَيهِ وَ قَد فَصَّلَ لَكُم ما حَرَّمَ عَلَيْكُم إلاّ ما اضْطُرِرْتُمْ إلَيْهِ وَ إنَّ كَثِيراً لَيُضِلُّونَ بِأَهوائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ إنَّ رَبَّكَ هُوَ أعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ» . ^۲

(انظر) المائدة: 3 ، الأنعام: 145 ، النحل: 115 .

الحديث :

۶۳۸۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :خَلَقَ الخَلقَ و عَلِمَ ما تَقومُ بهِ أبدانُهُم و ما يُصلِحُها ، فَأحَلَّهُ لَهُم و أباحَهُ ، و عَلِمَ ما يَضُرُّهم فَنَهاهُم عَنهُ ، ثمّ أحَلَّهُ للمُضطَرِّ في الوقتِ الذي لا يَقومُ بَدَنُهُ إلاّ بهِ ، فَأحَلَّهُ بقَدْرِ البُلغَةِ لا غيرَ ذلكَ . ^۳

1293

درمان با چيزهاى حرام

قرآن :

«جز اين نيست كه مردار و خون و گوشت خوك و هر آنچه را كه به هنگام ذبح نام غير خدا بر آن بخوانند ، بر شما حرام كرد . اما كسى كه ناچار شود هرگاه كه از حد نگذراند و متجاوز نباشد بر او ، گناهى نيست ؛ زيرا خدا آمرزنده و بخشاينده است» .

«چرا از آنچه نام خدا بر آن برده شده است نمى خوريد و خدا چيزهايى را كه بر شما حرام شده است به تفصيل بيان كرده است مگر آن گاه كه ناچار گرديد . بسيارى بى هيچ دانشى ديگران را گمراه پندارهاى خود كنند . هر آينه پروردگار تو به متجاوزان از حد ، داناتر است» .

حديث :

۶۳۸۷.امام باقر عليه السلام :خداوند مردمان را آفريد و دانست كه چه چيز مايه قوام و صحّت بدن آنهاست . پس [استفاده از] آنها را برايشان حلال و مباح كرد و دانست كه چه چيز به آنان زيان مى رساند ، از آنها بازشان داشت . در عين حال ، براى كسى كه ناچار [از خوردن اين منهيات ]باشد و بدنش جز با استفاده از آن ، قوام و صحّت نيابد ، حلال كرد اما به اندازه نياز نه بيشتر .