1705

النَّهيُ عَن سُؤالِ النّاسِ

الكتاب :

لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسيماهُمْ لاَ يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحافا وَ ما تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِيمٌ» . ^۱

الحديث :

۸۲۶۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :يا أبا ذَرٍّ ، إيّاكَ و السؤالَ فإنّهُ ذُلٌّ حاضرٌ ، و فَقرٌ تَتَعَجَّلُهُ ، و فيهِ حِسابٌ طَويلٌ يَومَ القِيامَةِ. ^۲

۸۲۶۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن هَداهُ اللّهُ لِلإسلامِ و عَلَّمَهُ القرآنَ ثُمّ سَألَ الناسَ كُتِبَ بينَ عَينَيهِ: فَقيرٌ ، إلى يَومِ القِيامَةِ . ^۳

۸۲۶۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :السؤال يُضعِفُ لِسانَ المُتَكَلِّمِ ، و يَكسِرُ قَلبَ الشُّجاعِ البَطَلِ ، و يُوقِفُ الحُرَّ العزيزَ مَوقِفَ العَبدِ الذَّليلِ ، و يُذهِبُ بَهاءَ الوَجهِ ، و يَمحَقُ الرِّزقَ . ^۴

1705

نهى از نياز خواهى از مردم

قرآن :

«[صدقه] از آنِ فقيرانى است كه در راه خدا از كار مانده اند و نمى توانند [براى كسب روزى] در زمين سفر كنند . فرد بى اطّلاع ، آنان را ، از فرط خويشتندارى ، توانگر پندارد ، آنان را به سيمايشان مى شناسى ، از مردم با اصرار ، سؤال (گدايى) نمى كنند . و هر مالى كه انفاق كنيد خدا به آن داناست» .

حديث :

۸۲۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى ابوذر! زنهار از سؤال (گدايى) كه در دنيا مايه خوارى و فقر است و در روز قيامت حسابش طولانى است .

۸۲۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه خداوند او را به اسلام هدايت كند و قرآن را به وى بياموزد و با وجود اين، دست نياز به سوى مردم دراز كند، بر پيشانى او نوشته شود: فقير [باش] تا روز قيامت.

۸۲۶۶.امام على عليه السلام :درخواست كردن، زبان گوينده را كوتاه مى كند و دل شجاع پهلوان را مى شكند و انسان آزاد سرفراز را به مقام برده اى ذليل تنزّل مى دهد و آبرو را مى بَرد و روزى را مى بُرد (بى بركت مى كند) .