شهرت - صفحه 8

2105

ما لا يَنبَغي تَركُهُ لِخَوفِ الشُّهرَةِ

۱۰۰۰۲.بحار الأنوار عن إسحاقِ بنِ عمّارٍ الصَّيرفيّ :كنتُ بالكوفةِ فَيَأتِيني إخوانٌ كَثيرَةٌ ، و كَرِهتُ الشُّهرَةَ فَتَخَوَّفتُ أن اُشتَهَرَ بِدِيني ، فَأمَرتُ غُلامي كُلَّما جاءَني رَجلٌ مِنهُم يَطلُبُني قالَ : ليسَ هُو ههنا ، فَحَجَجتُ تلكَ السَّنَةَ ، فَلَقِيتُ أبا عبدِ اللّهِ عليه السلام فَرَأيتُ منهُ ثِقلاً و تَغَيُّرا فيما بَيني و بينَهُ ، قلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ما الذي غَيَّرَني عندَك؟ قالَ : الذي غَيَّرَكَ لِلمُؤمِنِينَ ، قلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ، إنّما تَخَوَّفتُ الشُّهرَةَ ، و قد عَلِمَ اللّهُ شِدَّةَ حُبّي لَهُم ، فقالَ : يا إسحاقُ ، لا تَمَلَّ زيارَةَ إخوانِكَ . ۱

۱۰۰۰۳.بحار الأنوار عن فائدٍ عَنِ الإمامِ الكاظمِ عليه السلام :دخلتُ علَيهِ فقُلتُ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ ، إنّ الحسينَ قد زارَهُ الناسُ مَن يَعرِفُ هذا الأمرَ و مَن يُنكِرُهُ ، و رَكِبَت إلَيهِ النِّساءُ ، و وَقَعَ حالُ الشُّهرَةِ، و قدِ انقَبَضتُ مِنهُ لِما رَأيتُ مِن الشُّهرَةِ. قالَ : فَمَكَثَ مَلِيّا لا يُجِيبُني ، ثُمّ أقبَلَ عَلَيَّ فقالَ : يا عِراقِيُّ ، إن شَهَرُوا أنفسَهُم فلا تَشهَرْ أنتَ نَفسَكَ ، فوَ اللّهِ ما أتَى الحسينَ آتٍ عارِفا بِحَقِّهِ إلاّ غَفَرَ اللّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ و ما تَأخَّرَ . ۲

2105

بيم از شهرت نبايد موجب ترك برخى كارها شود

۱۰۰۰۲.بحار الأنوارـ به نقل از اسحاق بن عمّار صيرفى ـ: من در كوفه بودم و برادران زيادى به ديدن من مى آمدند و من از شهرت بدم مى آمد و ترسيدم كه شهرت دينى پيدا كنم . از اين رو به غلام خود دستور دادم كه هر وقت كسى از آنها آمد و مرا خواست بگويد : او اين جا نيست . اسحاق مى گويد : در آن سال به حج رفتم و امام صادق عليه السلام را ديدار كردم ، اما ديدم حضرت نسبت به من سرسنگين و متغيّر است . عرض كردم : فدايت شوم ! چرا نسبت به من تغيير كرده ايد؟ فرمود : چون رفتار تو با مؤمنان تغيير كرده است . عرض كردم : فدايت شوم ، من از شهرت ترسيدم و خدا مى داند كه من چقدر شما را دوست دارم . فرمود : اى اسحاق! از ديدار برادرانت ملول مشو .

۱۰۰۰۳.بحار الأنوارـ به نقل از فائد ـ: خدمت امام كاظم عليه السلام رسيدم و عرض كردم : فدايت شوم ! مردم ، چه آنهايى كه به اين امر (امامت) معتقدند و چه آنان كه منكرند ، به زيارت حسين عليه السلام مى روند و [حتى ]زنان ، سواره براى زيارت، رهسپار مى شوند و حالت شهرت به وجود آمده است و من به علّت ترس از شهرت، از رفتن به زيارت باز ايستاده ام . حضرت لختى درنگ كرد و جوابم را نداد . سپس رو به من كرد و فرمود : اى مرد عراقى! اگر آنها خودشان را شهره مى كنند ، تو خود را شهره مساز . به خدا قسم هر كس با شناخت و آگاهى به حقِّ حسين، به زيارت او رود ، خداوند گناهان گذشته و آينده او را ببخشد .

1.بحار الأنوار : ۷۶/۲۰/۶ .

2.بحار الأنوار : ۱۰۱/۲۶/۲۹ .

صفحه از 10