۱۰۲۴۱.عنه عليه السلام :مَن صَبَرَ ساعَةً حُمِدَ ساعاتٍ . ۱
۱۰۲۴۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ مَن صَبَرَ صَبَرَ قَليلاً ، و إنَّ مَن جَزِعَ جَزِعَ قَليلاً . ۲
۱۰۲۴۳.عنه عليه السلام :كَم مِن صَبرِ ساعَةٍ قد أورَثَ فَرَحا طَويلاً ، و كَم مِن لَذَّةِ ساعَةٍ قد أورَثَت حُزنا طَويلاً ! ۳
۱۰۲۴۴.الإمامُ الكاظمُ عليه السلامـ في وصيَّتِهِ لهِشامِ بنِ الحَكَمِ ـ: يا هِشامُ ، اِصبِرْ على طاعَةِ اللّهِ ، و اصبِرْ عن مَعاصِي اللّهِ ؛ فإنّما الدنيا ساعَةٌ ، فما مَضى مِنها فليسَ تَجِدُ لَهُ سُرورا و لا حُزنا ، و ما لَم يَأتِ مِنها فليسَ تَعرِفُهُ ، فَاصبِرْ على تلكَ الساعَةِ التي أنتَ فيها فكأنّكَ قدِ اغتَبَطتَ . ۴
2144
تَفسيرُ الصَّبرِ
۱۰۲۴۵.معاني الأخبار عن احمد بن أبي عبد اللّه عن أبيه في حديث مرفوع إلى النبي صلى الله عليه و آله :جاء جبرائيل عليه السلام إلى النبي صلى الله عليه و آله قال رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : يا جَبرَئيلُ ! فما تَفسيرُ الصَّبرِ ؟ قالَ : تَصبِرُ في الضَّرّاءِ كما تَصبِرُ في السَّرّاءِ ، و في الفاقَةِ كما تَصبِرُ في الغَناءِ ، و في البَلاءِ كما تَصبِرُ في العافيَةِ ، فلا يَشكُو حالَهُ عندَ المَخلوقِ بما يُصِيبُهُ مِن البَلاءِ . ۵
۱۰۲۴۱.امام على عليه السلام :هركه يك ساعت شكيبايى كند ، ساعتها ستوده شود .
۱۰۲۴۲.امام صادق عليه السلام :هركه شكيبايى كند ، اندكى شكيبايى كرده و هركه نا شكيبى كند ، اندكى نا شكيبى كرده است [زيرا عمر كوتاه است و گرفتاريها زود گذر] .
۱۰۲۴۳.امام صادق عليه السلام :بسا لحظه اى شكيبايى كه شادى درازى را در پى آورَد و بسا لذّتى آنى كه اندوهى طولانى بر جاى گذارَد .
۱۰۲۴۴.امام كاظم عليه السلامـ در سفارش به هشام بن حكم ـفرمود : اى هشام! بر طاعت خدا شكيبايى بورز و در ترك معاصى او شكيبا باش ؛ زيرا دنيا لحظه اى بيش نيست . آنچه از آن گذشته ، جاى شادى و غم ندارد و از آنچه نيامده نيز خبر ندارى . پس لحظه اى را كه در آن به سر مى برى ، صبور باش چنان كه گويى خوشبخت و نكو حالى .
2144
معناى شكيبايى
۱۰۲۴۵.معانى الأخبارـ به نقل از احمد بن أبي عبد اللّه از پدرش در روايتى كه آن را به پيامبر صلى الله عليه و آله رساند ـ: جبرائيل نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد ......... پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : اى جبرئيل! معناى شكيبايى چيست؟ جبرئيل گفت : اين كه در سختى شكيب ورزى ، همچنان كه در [روزگار] آسايش صبر مى كنى ؛ در تهيدستى صبر كنى ، همچنان كه در توانگرى صبر مى كنى ، و در بيمارى و گرفتارى صبر كنى ، همچنان كه در زمان سلامت و عافيت صبر مى كنى ، [آدم صبور] از بلايى كه به او مى رسد نزد مخلوق شِكوه نمى كند .
1.. بحار الأنوار : ۸۲/۱۳۶/۲۱ .
2.الكافي : ۲/۸۸/۳ .
3.. الأمالي للطوسي : ۱۵۳/۲۵۱ .
4.بحار الأنوار : ۷۸/۳۱۱/۱ .
5.معاني الأخبار : ۲۶۱/۱ .
