درآمد

بُكاء ، در لغت

كلمه «بكاء» مصدر است از ريشه «بكى» به معناى گريستن و اشك ريختن . ابن منظور در اين باره مى گويد :
البُكاءُ يُقصَرُ وَ يُمَدُّ ، قالَهُ الفَرّاءُ و غَيرُهُ ، إذا مَدَدتَ أرَدتَ الصَّوتَ الَّذى يَكونُ مَعَ البُكاءِ ، و إذا قَصَرتَ أرَدتَ الدُّموعَ و خُروجَها .^۱
بكاء ، به گفته فرّاء و ديگران ، با الف مقصور و ممدود ، هر دو آمده است . با الف ممدود (بُكاء)، به معناى صدايى است كه با گريه همراه باشد ، و با الف مقصور (بُكا)، به معناى اشك و خارج شدن آن است .
بنا بر اين نظريّه ، «بُكاء»، به معناى گريه صدادار و «بُكا» به معناى گريه بى صداست .

تفاوت اشك و گريه

نكته قابل توجّه، اين كه هر اشك ريختنى، گريه نيست . براى روشن شدن تفاوت اشك و گريه ، آشنايى با انواع طبيعى اشك در انسان ، مفيد است .