تحلیلی درباره سیر تاریخی عزاداری امام حسین علیه السلام - صفحه 15

شده بود و با ساز و كارهاى ويژه اى ، در نشر آموزه هاى امامان عليهم السلام ، اثر شايان توجّهى پيدا كرده بود .
اين، طبيعى است كه جريان عزادارى با توجّه به اهمّيتى كه در تعاليم امامان عليهم السلام داشته است ، نبايد از منظر آنان ، به دور بوده باشد كه متأسّفانه در منابع تاريخى ، چونان واقعيت هاى صادقِ بسيارى ، به لحاظ ستيز حاكمان وقت با حافظه تاريخىِ حق ، چندان انعكاسى نداشته است.

پايان دوران امام كاظم عليه السلام و امام رضا عليه السلام : مشخّص شدن ساختار كلّى عزادارى

آنچه گذشت ، نگاهى گذرا بر سيره امامان عليهم السلام (شامل : گفتار ، رفتار و ترغيب) پس از جريان قيام ابا عبد اللّه الحسين عليه السلام بود ، كه مى توان آن را در دو بخش كلّى ، دسته بندى كرد :
1 . تلاش در جهت بر نمودن اهمّيت عزادارى و سوگوارى بر امام حسين عليه السلام ،
2 . بزرگداشت روز عاشورا و برپايى عزا در آن روز.
سيره امامان عليهم السلام را در بخش اوّل ، بدين گونه مى توان رقم زد:
ـ گريه بر امام حسين عليه السلام و يادكرد مصائب ايشان ، دين را يارى مى رساند . ۱
ـ آداب ياد كردن از امام عليه السلام رعايت شود ۲ و آن بزرگوار و مصائب رفته بر ايشان ، به هنگام نوشيدن آب ، ياد شوند . ۳
ـ ضرورى است كه مجالسى ـ گرچه در خانه ها ـ تشكيل شوند و برنامه اى براى

1.ر. ك : ج ۹ ص ۳۸۵ (فصل يكم / تشويق به سوگوارى براى امام حسين عليه السلام).

2.ر. ك : ج ۹ ص ۴۳۳ (فصل دوم / درود فرستادن بر امام حسين عليه السلام هنگام ياد كردن از ايشان).

3.ر. ك : ج ۹ ص ۴۳۳ (فصل دوم / به ياد مصيبت امام حسين عليه السلامبودن در هنگام آشاميدن آب).

صفحه از 49