ب ـ آغاز و پايان سال است ^۱

۶۳۱.امام صادق عليه السلام:شب قدر ، آغاز سال و پايان آن است.

۶۳۲.امام صادق عليه السلام:سرِ سال ، شب قدر است. در آن شب ، آنچه از اين سال تا سال آينده خواهد شد ، نوشته مى شود.

ر . ك : ص 43 (ويژگى هاى ماه رمضان / آغاز سال) .

ج ـ اختصاص آن به پيشوايان

۶۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله:به شب قدر ايمان بياوريد. آن شب ، پس از من ، از آنِ على بن ابى طالب و فرزندان يازده گانه اوست.

۶۳۴.امام جواد عليه السلام:امير مؤمنان عليه السلام به ابن عبّاس فرمود: «شب قدر ، در هر سال هست. در آن شب ، برنامه سال ، فرود مى آيد و پس از پيامبر خدا ، آن برنامه را عهده دارانى است».
ابن عبّاس گفت: آنان كيان اند؟
[ امير مؤمنان عليه السلام] فرمود: «من و يازده نفر از نسل من ، پيشوايانى مُحدَّث [ كه از عالم غيب با آنان سخن گفته مى شود] ».

1.آغاز بودن ، ظاهرا به اعتبار «مقدّر شدن كارها» است ، به اين معنا كه در شب قدر ، كارهاى آن سال ، مقدّر مى‏شود. پايان بودن هم به اعتبار «مجاور بودن» است؛ چون آنچه در سال گذشته مقدّر شده است ، به شب قدرِ اين سالْ منتهى مى‏شود (ر . ك : روضة المتّقين : ۳ / ۴۳۷) .