(انظر) الفقه : باب 3192.

2797

مَوتُ العالِمِ

۱۳۸۴۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَوتُ العالِمِ ثُلمَةٌ في الإسلامِ لا تُسَدُّ ما اختَلَفَ اللَّيلُ و النَّهارُ . ^۱

۱۳۸۵۰.عنه صلى الله عليه و آله :ما قَبَضَ اللّهُ تَعالى عالِما مِن هذهِ الاُمَّةِ إلاّ كانَ ثَغرَةٌ فِي الإسلامِ ، لا تُسَدُّ ثُلمَتُهُ إلى يَومِ القِيامَةِ . ^۲

۱۳۸۵۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَوتُ العالِمِ مُصيبَةٌ لا تُجبَرُ و ثُلمَةٌ لا تُسَدُّ ، و هُوَ نَجمٌ طـمِسَ ، و مَوتُ قَبيلَةٍ أيسَرُ مِن مَوتِ عالِمٍ . ^۳

۱۳۸۵۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِ اللّهِ عَزَّ و جلَّ :«أ وَ لَمْ يَرَوا أنّا نَأْتي الأرْضَ نَنْقُصُها مِن أطْرافِها»^۴ـ: فَقدُ العُلَماءِ . ^۵

(انظر) الفقه : باب 3195.

2797

درگذشت عالم

۱۳۸۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرگ عالم، رخنه اى است در اسلام كه تا شب و روز در گردش است، هيچ چيز آن را نمى بندد.

۱۳۸۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند متعال عالمى را از ميان اين امت نَبرَد، مگر اين كه رفتن او رخنه اى در اسلام باشد، كه تا روز قيامت اين رخنه بسته نمى شود.

۱۳۸۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرگ عالم مصيبتى جبران نا پذير و رخنه اى بسته ناشدنى است. او ستاره اى است كه غروب مى كند. مرگ يك قبيله آسانتر از مرگ يك عالم است.

۱۳۸۵۲.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از آيه «آيا نديدند كه ما از اطراف زمين مى كاهيم» ـفرمود : مراد از دست رفتن علماست.