عالم ذرّ - صفحه 170

در يكى از اين عوالم، خداى تعالى ارواح انسان‏ها را - دو هزار سال پيش از آفرينش بدن‏ها - خلق كرده است، به اين ارواح معرفت اعطا شده و آن‏ها مورد تكليف و امتحان قرار گرفته‏اند، امتحانى خاصّ كه تناسب با همان عالم دارد. و طبعاً برخاسته از معرفت است. درباره جزئيّات آن معرفت و امتحان، اطّلاع جزئى زيادى نداريم. ولى به هرحال، بر پايه قرآن و احاديث معتبر، مى‏دانيم كه در نتيجه اين امتحان براى هر روح، بدنى متناسب با آن تقدير شده است. بدن‏ها در عالم ذرّ، خلق شده و هريك با روح خاصّ خود تركيب شده‏اند. و به اين ترتيب، در عالم ذرّ، انسان، كامل شده يعنى انسانِ مركّب از روح و بدن تحقق يافته است. اين انسان‏ها همان ذريّه حضرت آدم عليه السلام هستند كه خداوند، آنها را در صلب آدم قرار داده و در ذرّ دوم تمام ذريّه حضرت آدم عليه السلام را از صلب او بيرون كشيده و آنها را به صورت ذرّات ريز معلّق در هوا پراكنده كرده است. در اين عالم - كه با عناوين مختلفى همچون «عالم ذرّ»، «عالم عهد و ميثاق» و «عالم الست» از آن ياد مى‏شود - خداى تعالى خود را به فرزندان شناسانده، از آنان بر ربوبيّت خويش اقرار گرفته و براى استقامت بر اين معرفت و اقرار بدان، با آنان پيمان بسته است. خداى تعالى مى‏فرمايد:
وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَى شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ أَوْ تَقُولُوا إِنَّمَا أَشْرَكَ آبَاؤُنَا مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ أَفَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ.۱
و ياد آور زمانى را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم ذريه آنها را بيرون كشيد و آنان را بر خودشان گواه گرفت، آيا من پروردگارتان نيستم؟ گفتند: آرى شهادت مى‏دهيم تا اينكه روز قيامت نگوييد ما از اين غافل بوديم يا بگوييد همانا پدران ما پيش از ما مشرك شدند و ما فرزندان بعد از آنها هستيم آيا ما را به جهت آنچه باطل‏گرايان انجام داده‏اند، هلاك ميكنى؟

اين آيه به «آيه ذرّ» معروف است. آيات ديگرى نيز وجود دارد كه ناظر بر خلقت

1.اعراف (۷) / ۱۷۲ و ۱۷۳

صفحه از 178