سيماى امام على عليه السلام در قصيده عينيّه شاعر اهل سنّت، عبدالباقى العمرى
آفرين زارع۱
مرضيّه كهندل جهرمى۲
چكيده: امام علىبن ابىطالب عليه السلام شخصيّتى است بىنظير كه شاعران بسيارى از مذاهب گوناگون، زبان به مدح ايشان گشودهاند. شاعران اهل سنّت نيز از اين امر مستثنا نبودهاند و شخصيّت والاى حضرت على عليه السلام نه تنها شيعيان را به ستايش واداشته، بلكه دانشمندان و بزرگان غير شيعه نيز، آنگاه كه گوشههايى از عظمت آن حضرت را درك كردهاند، در برابر عظمت شخصيّت ايشان سر تعظيم فرود آوردهاند.
در اين مقاله، سعى شده تا با بررسى قصيده عينيّه شاعر اهل سنّت، عبدالباقى العمرى، دورنمايى از چهره تابناك امام على عليه السلام را به نمايش بگذاريم و ديدگاه عمرى و ميزان معرفت وى را نسبت به امام اوّل مسلمانان با الهام از قرآن كريم و حديث شريف بكاويم.
كليد واژه: امام على عليه السلام ؛ عصر عثمانى ؛ مديحه ؛ قصيده عينيّه ؛ عبدالباقى العمرى.
1.استاديار زبان و ادبيّات عربى دانشگاه شيراز.
Email: a.zare@rose.shirazu.ac.ir
2.عضو هيئت علمى پايگاه استنادى علوم جهان اسلام.