سرمقاله

علوم حديث و معارف حديثى (تعاريف تازه، و فراخوانى تازه)

آن زمان كه طراحان فصلنامه علوم حديث، ايده راه اندازى مجله را در سر مى پروراندند و به دنبال اخذ مجوز بودند (سال 1374) و نيز آن زمان كه نخستين شماره فصلنامه منتشر گشت (پاييز 1375)، مباحث و مطالعات حديثى در ايران رونقى چندان نداشت. هنوز دانشكده علوم حديث، افتتاح نشده بود (افتتاح دوره كارشناسى، سال 1378 و افتتاح دوره كارشناسى ارشد، سال 1382) و هنوز مجلات تخصصى حديث چون نهج البلاغه (سال 1380)، سفينه (سال 1382)، حديث انديشه (سال1381)، ميراث حديث شيعه (سال1377)، علوم الحديث (1376ش / 1418 ق)به خانواده مطبوعات كشور نپيوسته بودند هنوز رشته تخصصى حديث در حوزه علميه قم (افتتاح سطح كارشناسى 1381) و نيز رشته تخصصى نهج البلاغه (افتتاح سطح كارشناسى ارشد، سال 1382) داير نبود.
بالطبع در چنين فضاى علمى، مفاهيم و عنوان ها، هنوز به دقت مرزبندى نشده بودند. و شايد بتوان گفت مورد دغدغه انديشه ورزان و متفكران قرار نداشتند. البته قواعد جامعه شناسى معرفت و دانش نيز همين را تأييد مى كنند كه دانش ها در بستر زمانى فراخ