پيام غدير ؛ عصمت، حجيّت و خلافت عترت(ع) - صفحه 2

پيام غدير؛ عصمت، حجيّت و خلافت عترت(ع)

يا اَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَيكَ مِن رَبّكَ…
واقعه غديركه در ذى الحجه سال دهم هجرى، هنگام بازگشت رسول خدا(ص) از حج اتفاق افتاد، حادثه اى تاريخى نيست كه در كنار ديگر وقايع بدان نگريسته شود. غدير تنها نام يك سرزمين نيست. يك تفكر است، نشانه و رمزى است كه از تداوم خط نبوّت حكايت مى كند. غدير نقطه تلاقى كاروان رسالت با طلايه داران امامت است.
آرى غدير يك سرزمين نيست، چشمه اى است كه تا پايان هستى مى جوشد، كوثرى است كه فنا برنمى دارد، افقى است بى كرانه و خورشيدى است عالمتاب.
.*. در غدير،عترت، همتاى قرآن معرفى مى شود: إنّى تارِك فيكُم الثَّقَلَينِ كِتابَ اللّهِ وَ عِترَتى ، و اين دو همتاى وزين تا هميشه، جدايى ناپذيرند: لَن يَفتَرِقا حَتّى يَرِدا عَلَىَّ الحَوضَ.
پس عترت بسان قرآن است و اوصاف قرآنى دارد. اگر قرآن خود را«نور»، «هادى»، «بَيان»، «تِبيان»، «شِفاء»، «حَقّ» و… وصف كرده، عترت نيز چنين خواهد بود، چرا كه نور و ظلمت، هادى و مضل، شفاء و درد، حق و باطل، بيان و ابهام همتاى هم نيستند،

صفحه از 4