بر كرانه هاي كتاب «الغدير في الكتاب والسّنة و الادب» - صفحه 275

بر كناره هاى كتاب «الغدير فى الكتاب والسنّة والأدب»

غلام حسين زينلى

پيامبر اسلام(ص) در سال دهم هجرى، براى اولين بار پس از هجرت، براى گذاردن حج، قصد مكه نمود. بسيارى از مسلمانان به مدينه آمدند و هنگامى كه پيامبر(ص) از مدينه بيرون شدند، جميعت زيادى آن حضرت را همراهى مى كردند. ۱
حج آن سال با حضور رسول خدا(ص) برگزار شد. وقت آن بود كه حجاج به وطن خويش بازگردند. كاروان حاجيان به «جحفه» يا وادى «غدير» رسيده بود كه جبرئيل امين(ع) نازل گشت و آيه آمد: ياايّها الرسول بلّغ ما انزل اليك من ربّك وإن لم تفعل فما بلّغت رسالته (مائده، ۶۷)؛ اى پيامبر چيزى را كه از طرف پروردگارت بر تو نازل شد، ابلاغ كن كه اگر اين كار را نكنى، رسالت او را انجام نداده اى.
پيامبر(ص) فرمان توقّف داد و آنان كه از وادى غدير گذشته بودند، برگشتند و آنان كه نرسيده بودند، به آرامى از راه رسيدند.
مؤذّن رسول خدا(ص) با نداى «اللّه اكبر» از وقت نماز ظهر خبر داد.نماز ظهر و

1.مورخان، شمار آنان را بين نود تا يكصد و بيست و چهار هزار تن و بيشتر ثبت نموده اند. ر.ك: الغدير فى الكتاب والسنّة والادب، علامه امينى، بيروت، موسسه اعلمى، ۱۳۱۴هـ.ق، ج۱، ص۲۷

صفحه از 290