66 ـ صدقه

1

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
كُلُّ مَعْروفٍ صَدَقَةٌ وَ ما وَقى بِهِ الْمَرْءُ عِرْضَهُ كُتِبَ لَهُ بِهِ صَدَقَةٌ؛^۱

۰.هر كار نيكى صدقه است و هر چيزى كه به وسيله آن آبروى كسى حفظ شود براى او صدقه نوشته مى‏شود.

2

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ الْبَلاءَ وَهِىَ أَنْجَحُ دَواءٍ وَتَدْفَعُ الْقَضاءَ وَقَدْ اُبْرِمَ إِبْراما وَلايَذْهَبُ بِالأَْدواءِ إِلاَّ الدُّعاءُ وَالصَّدَقَةٌ؛^۲

۰.صدقه بلا را دفع مى‏كند و مؤثرترين داروست، صدقه قضاى حتمى را دفع مى‏كند و درد بيماريها را چيزى جز دعا و صدقه از بين نبرد.

3

۰.امام باقر عليه‌السلام:
إِنَّ الصَّدَقَةَ لَتَدْفَعُ سَبْعينَ بَليَّةً مِنْ بَلايَا الدُّنْيا مَعَ ميتَةِ السّوءِ، إِنَّ صاحِبَها لايَموتُ ميتَةَ السوءِ أَبَدا؛^۳

۰.صدقه، هفتاد نوع از بلاياى دنيوى و بد مردن را دفع مى‏كند، صدقه دهنده هرگز دچار بد مردن نمى‏شود.

4

۰.امام صادق عليه‌السلام:
إنَّ صَدَقَةَ اللَّيْلِ تُطْفِى‏ءُ غَضَبَ الرَّبِّ وَتَمْحُو الذَّنْبَ الْعَظيمَ وَتُهَوِّنُ الْحِسابَ وَصَدَقَةُ النَّهارِ تُثْمِرُ الْمالَ وَتَزيدُ فِى الْعُمْرِ؛^۴

۰.صدقه در شب، خشم پروردگار را فرو مى‏نشاند و گناه بزرگ را پاك مى‏كند و حساب (قيامت) را آسان مى‏گرداند و صدقه در روز ثروت مى‏آورد و عمر را زياد مى‏كند.

5

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
خَيْرُ الصَّدَقَةِ ما أبْقَتْ غِنىً؛^۵

۰.بهترين صدقه آن است كه بى‏نيازى آوَرَد.

6

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
مَنْ مَشى بِصَدَقَةٍ إِلى مُحْتاجٍ كانَ لَهُ كَأَجْرِ صاحِبِها مِنْ غَيْرِ أَنْ يُنْقَصَ مِنْ أَجْرِهِ شَىْ‏ءٌ؛^۶

۰.هر كس صدقه‏اى را به نيازمندى برساند، اجر آن صدقه را دارد و از اجر صدقه دهنده نيز چيزى كم نمى‏شود.

7

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
لا صَدَقَةَ وَذورَحِمٍ مُحْتاجٌ؛^۷

۰.تا زمانى كه خويشاوند نيازمند است، به كسى ديگر نبايد صدقه داد.

8

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
لَيْسَ الْمِسْكينُ بِالطَّوّافِ وَلابِالَّذى تَرُدَّهُ التَّمْرَةُ وَالتَّمْرَتانِ وَاللُّقْمَةُ وَاللُّقْمَتانِ وَلكِنَّ الْمِسْكينَ الْمُتَعَفِّفُ الَّذى لايَسْأَلُ النّاسَ شَيْئا وَلا يُفْطَنُ لَهُ فَيُصَّدَّقَ عَلَيْهِ؛^۸

۰.مسكين نه آن گداى دوره گرد است و نه آن كسى كه يكى دو دانه خرما و يكى دو لقمه نان مى‏گيرد و مى‏رود، بلكه مسكين آن نادارى است كه مناعت و عزت نفس دارد، به طورى كه دست سئوال سوى مردم دراز نمى‏كند و كسى به تهيدستى او پى نمى‏برد تا به وى صدقه دهد.

9

۰.رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌و‌آله:
أَفْضَلُ الصَّدَقَةٍ أنَ تَصَدَّقَ وَ أَنْتَ صَحيحٌ شَحيحٌ تَأْمُلُ الْعَيْشَ وَ تَخْشَى الْفَقْرَ وَلا تُمْهِلْ حَتّى إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقومَ قُلْتَ لِفُلانٍ كَذا وَ لِفُلانٍ كَذا أَلا وَقَدْ كانَ لِفُلانٍ؛^۹

۰.بهترين صدقه آن است كه وقتى سالم هستى و به زندگى اميددارى و از دچار شدن به فقر مى‏ترسى، صدقه بدهى و نگذارى وقتى كه جانت به لب رسيد (و در بستر مرگ افتادى) بگويى: اين مقدار مال فلان باشد و آن مقدار مال بهمان، چون در آن هنگام مالِ فلان و بهمان خواهد شد.

10

۰.امام صادق عليه‌السلام:
كانَ أَبو عَبْدِاللّه‏ِ عليه‌السلام إِذَا أَعْتَمَ وَذَهَبَ مِنَ اللَّيْلِ شَطْرُهُ أَخَذَ جِرابا فيهِ خُبْزٌ وَلَحْمٌ وَالدَّراهِمُ فَحَمَلَهُ عَلى عُنُقِهِ ثُمَّ ذَهَبَ بِهِ إِلى أَهْلِ الْحاجَةِ مِنْ أَهْلِ الْمَدينَةِ فَقَسَّمَهُ فيهِمْ وَلايَعْرِفونَهُ فَلَمّا مَضى أَبو عَبْدِاللّه‏ِ عليه‌السلام فَقَدوا ذلِكَ فَعَلِموا أَنَّهُ كانَ أَبا عَبْدِاللّه‏ِ عليه‌السلام ؛^۱۰

۰.هوا كه تاريك مى‏شد و پاسى از شب مى‏گذشت امام صادق عليه‌السلام انبانى پر از نان و گوشت، و درهم بر مى‏داشتند و آن را بر دوش خود مى‏نهادند و براى نيازمندان مدينه مى‏بردند و در ميانشان تقسيم مى‏كردند و آنها او را نمى‏شناختند. وقتى حضرت عليه‌السلام در گذشتند، ديگر از آن كمك‏ها خبرى نشد. در نتيجه فهميدند كه آن مرد امام صادق عليه‌السلام بوده است.