گزارشي از مقاله « فرقة السَّلفية و تطوّراتها في التاريخ » - صفحه 174

گزارشى از مقاله (فرقة السَّلَفية و تطوّراتها فى التاريخ)

قاسم جوادى

مرحوم آيةالله سيد مهدى روحانى در سال 1362, همراه هيأتى متشكّل از اساتيد و پژوهشگران حوزه علميه قم, عازم ژاپن شد و در سى و يكمين نشست علوم انسانى كه درآن جا برگزار گرديد, شركت جُست. سخنرانى ايشان در آن نشست, تحت عنوان «فرقة السَلَفية و تطوّراتها فى التاريخ» بود كه متن آن در شماره دوم مجلّه نور علم در همان سال, منتشر شد. متن اين سخنرانى عربى است. با توجه به نكات ارزشمندى كه در اين مقاله موجود است,خلاصه اى از آن تقديم مى شود.
فرقه هاى اسلامى, دو نوع اختلاف با يكديگر داشته اند: 1) اختلاف در اصول و عقايد; 2) اختلاف در فروع و فقه. فرقه «سَلَفيه» كه به «وهابيه»معروف شده است, در اصول و فروع, با ديگر فِرَق اهل سنّت, اختلاف دارد.
ادّعاى سلفيه اين است كه بدعت هايى   از خارج دينْ به دين وارد شده است. همچنين معتقدند امورى جزو دين شده كه در تناقض با دين است و مسلمانان, اين بدعت ها را به عنوان دين گرفته اند و به اين طريق, از مسير گذشتگان (سَلَف) صالح ـ كه همان صحابيان و تابعيان باشند ـ جدا شده اند و تنها فرقه اى كه مسير درست را ـ كه همان مسير صحابيان و تابعيان است ـ در پيش گرفته اند, سلفيه اند. لذا اين نام را براى خويش برگزيده اند.

صفحه از 178