در آمدي بر مطالعات حديثي خاورشناسان - صفحه 2

درآمدى بر مطالعات حديثى خاورشناسان

مقدمه

1. پديده خاورشناسى يا استشراق به مجموعه مطالعات غربيان نسبت به شرق اطلاق مى گردد، خواه اين مطالعات به مليتها و اقوام برگردد يا به اديان و آيينها؛ يعنى مطالعات ايران شناسى، عرب شناسى، هندشناسى، چين شناسى و ترك شناسى، و نيز اسلام شناسى، يا مطالعه اديان و آيينهاى كهن شرقى چون زرتشتى گرى، بوديسم و...، همه در اين مقوله مى گنجد.
ادوارد سعيد در تعريف شرق شناسى مى نويسد:
شرق شناسى به رشته اى اطلاق مى شود كه درباره شرق گفت وگو مى كند، مى نويسد و مى آموزد. به عبارت ديگر، شرق شناسى رشته فعاليت كسى است كه در خصوص شرق مطالعه مى كند و يافته هاى خود را در اختيار ديگران مى گذارد، يا بهتر بگوييم: شرق شناسى علمى است كه درباره شرق قضاوت كرده و واقعيتهاى آن را بررسى و تفسير مى كند. ۱

1.شرق شناسى، شرقى كه آفريده غرب است، ص ۵ - ۶.

صفحه از 17