315
ميزان الحكمه ج 05

۸۸۰۳.عنه عليه السلام :أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ فَبَذلُ الزادِ ، و المِزاحُ في غَيرِ ما يُسخِطُ اللّهَ ، و قِلّةُ الخِلافِ على مَن تَصحَبُهُ، و تَركُ الرِّوايَةِ علَيهِم إذا أنتَ فارَقتَهُم . ۱

1815

السَّفَرُ المَنهِيُّ عَنهُ

۸۸۰۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَخرُجِ الرَّجُلُ في سَفَرٍ يَخافُ فيهِ على دِينِهِ و صَلاتِهِ . ۲

۸۸۰۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سَألَهُ محمّدُ بنُ مسلمٍ عنِ الرَّجُلِ يُجنِبُ في السَّفَرِ ، فلا يَجِدُ إلاّ الثَّلجَ أو ماءً جامدا ـ: هُو بِمَنزِلَةِ الضَّرُورةِ ، و لا أرى أن يَعُودَ إلى هذِهِ الأرضِ التي تُوبِقُ دِينَهُ . ۳

1816

التَّنَزُّهُ

۸۸۰۶.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا دَخَلَ علَيهِ عمرُو بنُ حُرَيثٍ و هُو في مَنزِلِ أخيهِ عبدِ اللّهِ بنِ محمّدٍ فقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ ، ما حَوَّلَكَ إلى هذا المَنزِلِ ؟ ـ: طَلَبُ النُّزهَةِ . ۴

۸۸۰۳.امام صادق عليه السلام :جوانمردى در سفر عبارت است از : بخشيدن از ره توشه ، شوخى كردن به گونه اى كه خشم خدا را همراه نداشته باشد، كمتر ناسازگارى كردن با همسفران، و ترك بدگويى از همراهان بعد از جدا شدن از آنان .

1815

سفرهاى نهى شده

۸۸۰۴.امام على عليه السلام :انسان نبايد به سفرى رود كه مى ترسد در آن به دين و نمازش لطمه اى وارد آيد .

۸۸۰۵.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به محمّد به مسلم كه حكم مردى را پرسيد كه در سفر جنب مى شود و [براى غسل كردن ]چيزى جز برف يا يخ نمى يابد ـفرمود : در اين جا موضوع ضرورت در ميان است . او نبايد بار ديگر به چنين جايى كه به دين او لطمه مى زند سفر كند .

1816

گردش

۸۸۰۶.امام صادق عليه السلامـ آنگاه كه ايشان در منزلِ (تفريحگاه) برادر خود عبد اللّه بن محمّد تشريف داشت و عمرو بن حريث نزد امام عليه السلام آمد و عرض كرد: فدايت شوم! چه شده كه به اين جا آمده ايد؟ ـفرمود : براى گردش و هوا خورى .

1.الأمالي للمفيد : ۴۴/۳ .

2.بحار الأنوار : ۱۰/۱۰۸/۱ .

3.بحار الأنوار : ۷۶/۲۲۲/۹ .

4.المحاسن : ۲/۴۶۱/۲۵۹۵ .


ميزان الحكمه ج 05
314

۸۷۹۹.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سَألَهُ شِهابُ بنُ عبدِ رَبِّهِ عنِ التَّوَسُّعِ على الإخوانِ في السَّفَرِ ـ: لا تَفعَلْ يا شِهابُ ، إن بَسَطتَ و بَسَطُوا أجحَفتَ بِهِم ، و إن هُم أمسَكُوا أذلَلتَهُم ، فاصحَبْ نُظَراءَكَ ، اِصحَبْ نُظَراءَكَ . ۱

(انظر) الصديق : باب 2175 .

1814

مُرُوَّةُ السَّفَرِ

۸۸۰۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهـ في مُرُوَّةِ السَّفَرِ ـ: و أمّا التي في السَّفَرِ فَبَذلُ الزادِ ، و حُسنُ الخُلقِ ، و المِزاحُ في غيرِ المَعاصي . ۲

۸۸۰۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أمّا مُرُوَّةُ السَّفَرِ فَبَذلُ الزّادِ ، و قِلَّةُ الخِلافِ على مَن صَحِبَكَ ، و كَثرَةُ ذِكرِ اللّهِ عزّ و جلّ في كُلِّ مَصعَدٍ و مَهبِطٍ ، و نُزُولٍ و قِيامٍ و قُعودٍ . ۳

۸۸۰۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :المُرُوَّةُ في السَّفَرِ كَثرَةُ الزادِ و طِيبُهُ و بَذلُهُ لِمَن كانَ مَعَكَ ، و كِتمانُكَ على القَومِ أمرَهُم بَعدَ مُفارَقَتِكَ إيّاهُم ، و كَثرَةُ المِزاحِ في غَيرِ ما يُسخِطُ اللّهَ عزّ و جلّ . ۴

۸۷۹۹.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به شهاب بن عبد ربّه درباره بخشش به برادران در مسافرت ـفرمود : اى شهاب ! اين كار را مكن ؛ زيرا اگر تو گشاده دستى كنى و آنها نيز [از روى ناچارى ]گشاده دستى كنند ، به آنان اجحاف كرده باشى و اگر خود دارى كنند، آنان را خوار و خجلت زده كرده باشى ؛ پس با افراد هم سطح خودت همسفر شو، با هم سطح خود همسفر شو .

1814

جوانمردى در سفر

۸۸۰۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ درباره جوانمردى در سفر ـفرمود : جوانمردى در سفر عبارت است از : بخشيدن زاد و توشه [خود به همراهان ]و خوش اخلاقى و شوخى كردن ، به شرط آن كه معصيت خدا نباشد .

۸۸۰۱.امام على عليه السلام :جوانمردى (مروّت) در سفر عبارت است از : بخشيدن ره توشه [خود به همراهان] ، كمتر ناسازگارى كردن با همسفران، و بسيار به ياد خداوند عزّ و جلّ بودن در هر فراز و نشيب و هر فرود آمدن و برخاستن و نشستنى .

۸۸۰۲.امام صادق عليه السلام :جوانمردى در سفر عبارت است از : ره توشه زياد و خوب و بخشش آن به همسفرانت، و كتمان اسرار آنان بعد از جدا شدن از آنها، و شوخى فراوان در آنچه كه خداوند عزّ و جلّ را به خشم نياورد .

1.. بحار الأنوار: ۷۶/۲۶۸/۱۱.

2.بحار الأنوار:۷۶/۲۶۶/۲.

3.. بحار الأنوار: ۷۶/۲۶۶/۱.

4.مكارم الأخلاق : ۱/۵۴۱/۱۸۷۶ .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 05
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 1250439
صفحه از 632
پرینت  ارسال به