461
ميزان الحكمه ج 05

1927

رَبيعُ البِناءِ

الكتاب :

(قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْراهِيمُ ) . ۱

(وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ اسْتَوَى آتَيْناهُ حُكْمًا وَ عِلْمًا وَ كَذَلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِينَ ) . ۲

(وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْناهُ حُكْمًا وَ عِلْمًا وَ كَذَلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِينَ ) . ۳

الحديث :

۹۲۵۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في قَولِ اللّهِ عَزَّ و جَلَّ:«وَ لَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ اسْتَوَى آتَيْناهُ حُكْمًا وَ عِلْمًا»ـ: أشُدَّهُ ثَمان عَشَرةَ سنة . وَ استَوى : التَحى . ۴

۹۲۵۲.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :ما بَعَثَ اللّهُ نَبِيّا إلاّ شابّا . ۵

۹۲۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :ما بَعَثَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِيّا إلاّ و هُوَ شابٌّ و لا اُوتِيَ عالِمٌ عِلما إلاّ وَ هُوَ شابٌّ . ۶

1928

تَربِيَةُ الأحداثِ

۹۲۵۴.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّما قَلبُ الحَدَثِ كالأرضِ الخاليَةِ ، ما اُلقِيَ فيها مِن شَيءٍ قَبِلَتهُ . ۷

1927

بهار سازندگى

قرآن :

«گفتند: شنيديم جوانى، از آن ها (بت ها) [به بدى ]ياد مى كرد كه به او ابراهيم گفته مى شود».

«و چون به رشد و كمال خويش رسيد، به او حكمت و دانش عطا كرديم، و نيكوكاران را چنين پاداش مى دهيم».

«و چون به حدّ رشد رسيد، به او حكمت و دانش عطا كرديم، و نيكوكاران را چنين پاداش مى دهيم».

حديث :

۹۲۵۱.امام صادق عليه السلامـ درباره سخن خداوند عزّ و جلّ : «چون به رشد و كمال خويش رسيد، به او حكمت و دانش عطا كرديم» ـفرمود : «أَشُدَّهُ»، يعنى : هجده سالگى و «وَ اسْتَوَى»، يعنى : ريش درآورد.

۹۲۵۲.پيامبر صلى الله عليه و آله :خداوند، هيچ پيامبرى را جز در جوانى، مبعوث نكرد.

۹۲۵۳.پيامبر صلى الله عليه و آله :خداوند عزّ و جلّ ، هيچ پيامبرى را جز در جوانى، مبعوث نكرد، و به هيچ دانشمندى، جز در جوانى، دانش عطا نشد.

1928

تربيت نوجوانان

۹۲۵۴.امام على عليه السلام :قلب نوجوان ، در حقيقت چونان زمينى باير است كه هرچه در آن افكنده شود مى پذيرد .

1.الأنبياء : ۶۰ .

2.القصص : ۱۴.

3.يوسف : ۲۲.

4.معاني الأخبار : ۲۲۶.

5.كنز العمّال : ۱۱/۴۷۵/۳۲۲۳۳.

6.فردوس الأخبار : ۴/۳۷۲/۶۶۱۱ .

7.تحف العقول : ۷۰ .


ميزان الحكمه ج 05
460

1926

رَبيعُ الحَياةِ

الكتاب :

(اللّهُ الَّذِى خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَ شَيْبَةً يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَ هُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ ) . ۱

(هُوَ الَّذِى خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلاً ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ) . ۲

الحديث :

۹۲۴۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :أربَعَةُ أشياءَ لا يَعرِفُ قَدرَها إلاّ أربَعَةٌ : الشَّبابُ لا يَعرِفُ قَدرَهُ إلاّ الشُّيوخُ وَ العافِيَةُ لا يَعرِفُ قَدرَها إلاّ أهلُ البَلاءِ وَ الصِّحَّةُ لا يَعرِفُ قَدرَها إلاّ المَرضى وَ الحَياةُ لا يَعرِفُ قَدرَها إلاّ المَوتى . ۳

۹۲۵۰.عنه عليه السلام :شَيئانِ لا يَعرِفُ فَضلَهُما إلاّ مَن فَقَدَهُما : الشَّبابُ، وَ العافِيَةُ . ۴

1926

بهار زندگى

قرآن :

«خداست آن كس كه شما را ابتدا ناتوان آفريد، آن گاه، پس از ناتوانى، قوّت بخشيد، سپس بعد از قوّت، ناتوانى و پيرى داد. هر چه بخواهد، مى آفريند، و هموست داناى توانا».

«او همان كسى است كه شما را از خاكى آفريد، سپس از نطفه اى، آن گاه از علقه اى، و بعد شما را [به صورت ]كودكى برمى آورد، تا به كمال قوّت خود برسيد».

حديث :

۹۲۴۹.امام على عليه السلام :ارزش چهار چيز را جز چهار گروه نمى شناسند: [ارزش ]جوانى را جز پيران نمى شناسند ؛ [ارزش ]آرامش (آسايش) را جز گرفتاران نمى شناسند ؛ [ارزش ]سلامت را جز بيماران نمى شناسند، و [ارزش ]زندگى را جز مُردگان نمى دانند.

۹۲۵۰.امام على عليه السلام :برترى (ارزش) دو چيز را جز آنان كه آنها را از دست دهند ، نمى شناسند : جوانى و آرامش .

1.الروم : ۵۴ .

2.غافر : ۶۷ .

3.المواعظ العدديّة : ۲۱۸.

4.غرر الحكم : ۵۷۶۴ .

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 05
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 1250441
صفحه از 632
پرینت  ارسال به