۱۴۵۴۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِهِ تَعالى:«يا أيُّها الَّذينَ آمَنوا أوْفوا بِالعُقودِ»ـ: العُهودِ . ^۱

۱۴۵۴۲.عنه عليه السلام :إذا خُفِرَتِ الذِّمَّةُ نُصِرَ المُشرِكونَ عَلَى المُسلِمينَ . ^۲

2919

العَهدُ وَ الإيمانُ

۱۴۵۴۳.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :لا دِينَ لِمَن لا عَهدَ لَهُ . ^۳

۱۴۵۴۴.عنه صلى الله عليه و آله :حُسنُ العَهدِ مِنَ الإيمانِ . ^۴

۱۴۵۴۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا تَثِقَنَّ بِعَهدِ مَن لا دِينَ لَهُ . ^۵

۱۴۵۴۶.عنه عليه السلام :ما أيقَنَ بِاللّهِ مَن لَم يَرْعَ عُهودَهُ و ذِمَّتَهُ . ^۶

(انظر) الأمانة : باب 305.

۱۴۵۴۱.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از آيه «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به قراردادها وفا كنيد» ـفرمود : مقصود پيمانهاست.

۱۴۵۴۲.امام صادق عليه السلام :هر گاه زنهار و امان زير پا نهاده شود، مشركان عليه مسلمانان يارى داده شوند.

2919

پيمان و ايمان

۱۴۵۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه پيماندار نباشد، دين ندارد.

۱۴۵۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوش قولى از ايمان است.

۱۴۵۴۵.امام على عليه السلام :به عهد و پيمان كسى كه دين ندارد اعتماد نكن.

۱۴۵۴۶.امام على عليه السلام :به خدا يقين ندارد، كسى كه پيمان و زنهار خود را رعايت نكند.

۱۴۵۳۹.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :ثَلاثٌ لَم يَجعَلِ اللّهُ عَزَّ و جلَّ لِأحَدٍ فيهِنَّ رُخصَةً : ......... الوَفاءُ بِالعَهدِ لِلبَرِّ و الفاجِرِ . ^۱

۱۴۵۴۰.عنه عليه السلامـ في قولهِ تعالى :«وَ لا تَكونوا كَالَّتي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوة»^۲ـ: الّتي نَقَضَت غَزلَها امرَأةٌ مِن بَني تَيمِ بنِ مُرَّةَ يُقالُ لَها : رابِطَةُ (ريطَةُ) بِنتُ كَعبِ بنِ سَعدِ بنِ تَيمِ بنِ كَعبِ بنِ لُؤيَّ بنِ غالِبٍ ، كانَت حَمقاءَ تَغزِلُ الشَّعَرَ ، فإذا غَزَلَت نَقَضَتهُ ثُمَّ عادَت فَغَزَلَتهُ ، فقالَ اللّهُ : «وَ لا تَكونوا كَالَّتي نَقَضَتْ غَزلَها مِنْ بَعْدِ قُوة» إنَّ اللّهَ تَبارَكَ و تَعالى أمَرَ بِالوَفاءِ و نَهى عَن نَقضِ العَهدِ ، فضَرَبَ لَهُم مَثَلاً . ^۳

۱۴۵۳۹.امام باقر عليه السلام :سه چيز است كه خداوند عزّ و جلّ درباره آنها به هيچ كس اجازه مخالفت نداده است : ......... و رعايت پيمان نسبت به نيك و بد.

۱۴۵۴۰.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه «مانند آن زنى مباشيد كه رشته خود را پنبه مى كرد پس از محكم بافتن» ـفرمود : آن زنى كه رشته هاى خود را پنبه مى كرد، زنى از بنى تيم بن مرّه بود به نام رابطه (ريطه) دختر كعب بن سعد بن تيم بن كعب بن لوى بن غالب. او زن احمقى بود كه پشم مى ريسيد و آنچه رشته بود پنبه مى كرد و دوباره مى ريسيد. پس، خداوند فرمود : «مباشيد مانند آن زنى كه رشته خود را پس از محكم بافتن پنبه مى كرد ......... ». خداى تبارك و تعالى به وفادارى فرمان داد و از پيمان شكنى نهى فرمود و اين مثل را براى آنان زد.