205
ميزان الحكمه ج 08

۱۴۵۵۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :حَتّى إذا تَصَرَّمَتِ الاُمورُ ، و تَقَضَّتِ الدُّهورُ ، و أزِفَ النُّشورُ ، أخرَجَهُم مِن ضَرائحِ القُبورِ ، و أوكارِ الطُّيورِ ، و أوجِرَةِ السِّباعِ ، و مَطارِحِ المَهالِكِ ، سِراعا إلى أمرِهِ ، مُهطِعينَ إلى مَعادِهِ . ۱

۱۴۵۵۳.عنه عليه السلام :حَتّى إذا بَلَغَ الكِتابُ أجَلَهُ ، و الأمرُ مَقاديرَهُ ، و اُلحِقَ آخِرُ الخَلقِ بِأوَّلِهِ ، و جاءَ مِن أمرِ اللّهِ ما يُريدُهُ مِن تَجديدِ خَلقِهِ، أمادَ السَّماءَ و فَطَرَها ، و أرَجَّ الأرضَ و أرجَفَها ، و قَلَعَ جِبالَها و نَسَفَها ، و دَكَّ بَعضَها بَعضا مِن هَيبَةِ جَلالَتِهِ ، و مَخوفِ سَطوَتِهِ ، و أخرَجَ مَن فيها فجَدَّدَهُم بَعد إخلاقِهِم ، و جَمَعَهم بَعدَ تَفَرُّقِهِم ثُمَّ مَيَّزَهُم لِما يُريدُهُ مِن مَسألَتِهِم عَن خَفايا الأعمالِ ، و خَبايا الأفعالِ ، و جَعَلَهُم فَريقَينِ : أنعَمَ عَلى هؤلاءِ وَ انتَقَمَ مِن هؤلاءِ . ۲

۱۴۵۵۲.امام على عليه السلام :تا آن گاه كه امور خلايق از هم بگسلد و روزگار سپرى گردد و رستاخيز نزديك شود و آنها را از ميان گورها و آشيانه پرندگان و كنام درندگان و ميدانهاى جنگ، برانگيزاند و محشورشان كند، در حالى كه به سوى فرمان او و به جانب معادش مى شتابند.

۱۴۵۵۳.امام على عليه السلام :تا آن گاه كه زمان نوشته به سر آيد و مقدّرات جهان به پايان رسد و آخرين خلايق به اوّلين آنها بپيوندند و فرمان حق براى تجديد آفرينشِ خلقش در رسد، آسمان را به حركت در آورَد و آن را بشكافد و زمين را بشدّت بجنباند و تكانش دهد و كوههايش را از بُن بركند و متلاشى سازد و از هيبت جلال و ترس از سطوت او كوهها بر هم كوفته شوند و هر كس را كه در زير زمين مدفون است بيرون آورد و پيكرهاى كهنه و پوسيده آنها را نو كند و اجزاى پراكنده شان را گرد آورد، آن گاه آنان را از هم جدا سازد تا از كردارهاى پنهان و اعمال پوشيده آنها بپرسدشان و آنان را دو دسته كند : به دسته اى نعمت ارزانى دارد و از دسته ديگر انتقام گيرد.

1.نهج البلاغة : الخطبة ۸۳ .

2.نهج البلاغة : الخطبة ۱۰۹.


ميزان الحكمه ج 08
204

2921

المَعادُ

الكتاب :

وَ ما يُكَذِّبُ بِهِ إلاَّ كُلُّ مُعْتَدٍ أثِيمٍ» . ۱

وَ قالُوا ما هِيَ إلاَّ حَياتُنا الدُّنْيا نَمُوتُ وَ نَحْيا وَ ما يُهْلِكُنا إلاَّ الدَّهْرُ وَ ما لَهُمْ بِذلِكَ مِنْ عِلْمٍ إن هُمْ إلاَّ يَظُنُّونَ» . ۲

وَ قالُوا إِنْ هِيَ إلاَّ حَياتُنا الدُّنْيا وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ* وَ لَوْ تَرَى إذْ وُقِفُوا عَلَى رَبِّهِمْ قالَ أ لَيْسَ هَذا بِالْحَقِّ قالُوا بَلَى وَ رَبِّنا قالَ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ» . ۳

الحديث :

۱۴۵۵۰.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :المَعادُ مِضمارُ العَمَلِ ، فمُغتَبِطٌ بِما احتَقَبَ غانِمٌ ، و مُبتَئسٌ بِما فاتَهُ نادِمٌ . ۴

۱۴۵۵۱.عنه صلى الله عليه و آله :يا بَني عَبدِ المُطَّلِبِ ، إنَّ الرّائدَ لا يَكذِبُ أهلَهُ ، وَ الَّذي بَعَثَني بِالحَقِّ لَتَموتُنَّ كما تَنامونَ ، و لَتُبعَثُنَّ كما تَستَيقِظونَ ، و ما بَعدَ المَوتِ دارٌ إلاّ جَنَّةٌ أو نارٌ ، و خَلقُ جَميعِ الخَلقِ و بَعثُهُم عَلَى اللّهِ عَزَّ و جلَّ كخَلقِ نَفسٍ واحِدَةٍ و بَعثِها ، قالَ اللّهُ تَعالى : «ما خَلْقُكُم وَ لا بَعْثُكُم إلاّ كَنَفسٍ واحِدَةٍ»۵ . ۶

2921

معاد

قرآن :

«و آن روز را دروغ نشمارد، مگر هر متجاوز گنهكار».

«و گفتند : جز زندگى دنيوى ما حيات ديگرى وجود ندارد، مى ميريم و زنده مى شويم و ما را جز روزگار هلاك نكند.آنان را بدان دانشى نيست و جز در پندارى نيستند».

«و گفتند : جز اين زندگى دنيوى ما حيات ديگرى نيست و ما برانگيخته نخواهيم شد. و اگر ببينى آن هنگام را كه در برابر پروردگارشان ايستاده شوند،خدا مى گويد : آيا اين حق نيست؟ گويند : چرا، به پروردگارمان سوگند. گويد : به كيفر آن كه كافر بوده ايد، عذاب را بچشيد».

حديث :

۱۴۵۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :معاد، ميدان [رسيدگى به ]عمل است.كسى كه [در دنيا ]كار كرده نكو حال و بهره مند باشد و آن كه از دست داده اندوهگين و پشيمان باشد.

۱۴۵۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى فرزندان عبد المطّلب! راهنما به افراد خود دروغ نمى گويد. سوگند به آن كه مرا به حق برانگيخت، همچنان كه مى خوابيد، مى ميريد و همچنان كه بيدار مى شويد، برانگيخته مى شويد. بعد از مرگ سرايى جز بهشت يا دوزخ نيست. آفرينش همه خلايق و برانگيختن آنها براى خداوند عزّ و جلّ همچون آفرينش و برانگيختن يك نفر است. خداوند متعال فرمود : «آفرينش و برانگيختن شما نيست مگر همانند [آفرينش و برانگيختن ]يك نفر».

1.المطفّفين : ۱۲.

2.الجاثية : ۲۴.

3.الأنعام : ۲۹ ، ۳۰.

4.أعلام الدين : ۳۴۱.

5.لقمان : ۲۸ .

6.بحار الأنوار : ۷/۴۷/۳۱.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 08
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 545004
صفحه از 632
پرینت  ارسال به