2922

أسماءُ القِيامَةِ

الكتاب :

لا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيامَةِ» . ^۱

وَ ما خَلَقْنا السَّماواتِ وَ الْأرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ لاَتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الجَمِيلَ» . ^۲

إنّ فِي ذلِكَ لاَيَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الاْخِرَةِ ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ» . ^۳

يَوْمَ يَجْمَعُكُمْ لِيَوْمِ الْجَمْعِ ذلِكَ يَوْمُ التَّغابُنِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللّهِ وَ يَعْمَلْ صالِحا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِها الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَدا ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» . ^۴

وَ الْيَوْمِ الْمَوْعُودِ * وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ» . ^۵

رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أمْرِهِ عَلَى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ لِيُنْذِرَ يَوْمَ التَّلاقِ» . ^۶

وَ يا قَوْمِ إِنَّي أَخافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنادِ» . ^۷

يا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً في الْأرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللّهِ إنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الحِسابِ» . ^۸

2922

نامهاى رستاخيز

قرآن :

«سوگند مى خورم به روز قيامت».

«ما آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آنهاست جز به حق نيافريديم و همانا ساعت آمدنى است. پس گذشت كن گذشتى نيكو».

«در اينها براى كسانى كه از عذاب آخرت بيمناكند عبرتى است، آن روزى است كه مردم [همه در آن ]حاضر مى شوند و آن روزى است كه مردم در آن حاضر آورده مى شوند».

«روزى كه همه شما را براى روز گرد آمدن، گرد آورد. آن روز روزِ حسرت [خوردن ]است و هر كه به خدا ايمان آورده و كار شايسته كرده باشد، گناهانش را فرو پوشاند و او را به بهشتهايى كه در آن نهرها روان است، داخل كند. آن جا جاودانه خواهد بود. اين است پيروزى و كاميابى بزرگ».

«و سوگند به روز موعود. و سوگند به شاهد و مشهود».

«فرا برنده درجات، صاحب عرش كه بر هر يك از بندگانش كه خواهد به فرمان خود وحى مى فرستد، تا مردم را از روز ملاقات بترساند».

«اى قوم من! من براى شما از روزى كه يكديگر را به فرياد بخوانيد بيمناكم».

«اى داوود! ما تو را در زمين جانشين قرار داديم.پس در ميان مردم به حق داورى كن و از ميل و خواهش خود پيروى مكن كه تو را از راه خدا منحرف سازد. آنان كه از راه خدا منحرف شوند، بدان سبب كه روز حساب را از ياد برده اند، به عذابى شديد گرفتار شوند».

۱۴۵۵۴.عنه عليه السلام :فكأنَّكُم بِالسّاعَةِ تَحدوكُم حَدوَ الزاجِرِ بشَوْلِهِ ......... و كأنَّ الصَّيحَةَ قَد أتَتكُم ، و السّاعَةَ قَد غَشِيَتكُم ، و بَرَزتُم لِفَصلِ القَضاءِ ، قَد زاحَت عَنكُمُ الأباطيلُ ، وَ اضمَحَلَّت عَنكُمُ العِلَلُ . ^۱

۱۴۵۵۵.عنه عليه السلام :فإنَّ الغايَةَ أمامَكُم ، و إنَّ وَراءَكُمُ الساعَةَ تَحدوكُم ، تَخَفَّفوا تَلحَقوا ؛ فإنَّما يُنتَظَرُ بِأوَّلِكُم آخِرُكُم . ^۲

۱۴۵۵۶.لقمانُ عليه السلامـ لاِبنِهِ و هُوَ يَعِظُهُ ـ: يا بُنَيَّ ، إن تَكُ في شَكٍّ مِنَ المَوتِ فَارفَعْ عَن نَفسِكَ النَّومَ و لَن تَستَطيعَ ذلكَ ، و إن كُنتَ في شَكٍّ مِنَ البَعثِ فَارفَعْ عَن نَفسِكَ الانتِباهَ و لَن تَستَطيعَ ذلكَ . ^۳

۱۴۵۵۷.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ في قولهِ تَعالى :«يا وَيلَنا مَن بَعَثَنا مِن مَرْقَدِنا»ـ: فإنَّ القَومَ كانوا فِي القُبورِ ، فلَمّا قاموا حَسِبوا أ نَّهُم كانوا نِياما ، قالوا : يا وَيْلَنا مَن بَعَثَنا مِن مَرْقَدِنا ؟ قالَ المَلائكَةُ : «هذا ما وَعَدَ الرَّحمنُ وَ صَدَقَ المُرسَلونَ»^۴ . ^۵

۱۴۵۵۴.امام على عليه السلام :گويا قيامت، همچون ساربانى كه شتر خشكيده شير را مى راند، شما را هِىْ مى زند ......... گويى صور برايتان دميده شده و رستاخيز شما را فراگرفته است و براى داورى به صحنه [ قيامت ]آمده ايد. نادرستيها و اباطيل از شما دور گشته و بهانه ها از دستتان رفته است.

۱۴۵۵۵.امام على عليه السلام :مقصد، فرا پيش شماست و [ساربانِ ]قيامت شما را از پشت سر مى راند. سبكبار شويد تا كه ملحق شويد؛ زيرا كه اولين شما چشم به راه آخرين شماست.

۱۴۵۵۶.لقمان عليه السلامـ در اندرز به فرزند خود ـفرمود : فرزندم! اگر در مردن شك دارى، خوابيدن را از خودت بردار اما بدان كه هرگز توان اين كار را ندارى و اگر در برانگيخته شدن ترديد دارى بيدار شدن از خواب را از خودت دور گردان، اما بدان كه هرگز نتوانى چنين كنى.

۱۴۵۵۷.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه «واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت» ـفرمود : مردم در گورهايشان هستند و چون برخيزند پندارند كه در خواب بوده اند و از اين رو گويند : واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟ فرشتگان گويند : «اين چيزى بود كه خداى رحمان وعده داد و فرستادگان راست گفتند».