۱۴۵۷۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنَّ اللّهَ جَعَلَ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله عَلَما لِلسّاعَةِ، و مُبَشِّرا بِالجَنَّةِ، و مُنذِرا بِالعُقوبَةِ . ^۱

۱۴۵۷۲.عنه عليه السلام :أنتُم وَ السّاعَةُ في قَرَنٍ . ^۲

۱۴۵۷۳.عنه عليه السلام :أسفَرَتِ السّاعَةُ عَن وَجهِها ، و ظَهَرَتِ العَلامَةُ لِمُتَوَسِّمِها . ^۳

2930

تَفَرُّدُ اللّهِ بِعِلمِ السّاعَةِ

الكتاب :

يَسْألُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللّهِ وَ ما يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيبا» . ^۴

(انظر) الأعراف : 187 ، لقمان : 34 ، الزخرف : 85 ، الملك : 25 ، 26 ، الجنّ : 25 ، النازعات : 42 ـ 46.

الحديث :

۱۴۵۷۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :قالَ عيسَى بنُ مَريَمَ عليهما السلام لِجَبرَئيلَ عليه السلام : مَتى قِيامُ السّاعَةِ ؟ فَانتَفَضَ جَبرَئيلُ انتِفاضَةً اُغمِيَ عَلَيهِ مِنها ، فلَمّا أفاقَ قالَ : يا روحَ اللّهِ ، ما المَسؤولُ أعلَمُ بِها مِنَ السّائلِ ، و لَهُ مَن فِي السَّماواتِ و الأرضِ ، لا تَأتيكُم إلاّ بَغتَةً . ^۵

۱۴۵۷۱.امام على عليه السلام :خداوند محمّد صلى الله عليه و آله را نشانه رستاخيز قرار داد و نويد دهنده بهشت و بيم دهنده از كيفر.

۱۴۵۷۲.امام على عليه السلام :شما و قيامت، به يك ريسمان بسته شده ايد [و از هم جدا نمى مانيد ].

۱۴۵۷۳.امام على عليه السلام :قيامت، چهره خويش آشكار كرده و نشانه آن براى هوشمندان علامت شناس هويدا گشته است.

2930

فقط خدا از زمان فرا رسيدن قيامت آگاه است

قرآن :

«مردم درباره زمان قيامت از تو مى پرسند. بگو : علم آن نزد خداست. و تو چه مى دانى، شايد زمان قيامت نزديك باشد».

حديث :

۱۴۵۷۴.امام صادق عليه السلام :عيسى بن مريم عليهما السلام از جبرئيل عليه السلام پرسيد : كى قيامت بر پا مى شود؟ جبرئيل چنان بيتاب و مضطرب شد كه از هوش رفت و چون به هوش آمد، گفت : اى روح اللّه ! سؤال شونده در اين باره بيشتر از سؤال كننده نمى داند. و هر كس در آسمانها و زمين است، از آنِ خداست . قيامت سراغ شما نمى آيد مگر ناگهانى و بى خبر.

«وَ اقْتَرَبَ الوَعْدُ الحَقُّ فَإذا هِيَ شاخِصَةٌ أبْصارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يا وَيْلَنا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِنْ هذا بَلْ كُنَّا ظالِمِينَ». ^۱

اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ في غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ» . ^۲

الحديث :

۱۴۵۶۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :بُعِثتُ أنا وَ السّاعَةُ كَهاتَينِ ـ و أشارَ بِالوُسطى وَ السَّبّابَةِ ـ . ^۳

۱۴۵۶۷.الجعفريّات عن رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله :بُعِثتُ أنا و السّاعَةُ كَهاتَينِ ـ و أشارَ بِإصبَعهِ : السَّبّابَةِ و الوُسطى ثُمَّ قالَ ـ : وَ الّذي نَفسِي بِيَدِه إنّي لَأجِدُ السّاعةَ بَينَ كِتفَيَّ . ^۴

۱۴۵۶۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :بُعِثتُ أنا و السّاعَةُ كَهذِهِ مِن هذِهِ ، إن كادَت لَتَسبِقُني ! ^۵

۱۴۵۶۹.عنه صلى الله عليه و آله :بُعِثتُ و السّاعَةُ كَفَرسَي رِهانٍ يَسبِقُ أحَدُهُما صاحِبَهُ بِاُذُنِهِ ، إن كانَتِ السّاعَةُ لَتَسبِقُني إلَيكُم ! ^۶

۱۴۵۷۰.الأمالي للطوسي :كانَ [ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ]إذا خَطَبَ قالَ في خُطبَتِهِ : أمّا بَعدُ ، فإذا ذَكَرَ السّاعَةَ اشتَدَّ صَوتُهُ ، وَ احمَرَّتْ وَجنَتاهُ ، ثُمَّ يَقولُ : صَبَّحَتكُمُ السّاعَةُ أو مَسَّتكُم ، ثُمَّ يَقولُ : بُعِثتُ أنا و السّاعَةُ كَهذِه مِن هذِه ، و يُشيرُ بِإصبَعَيهِ . ^۷

«و آن وعده راستين نزديك گردد و چشمان كافران همچنان خيره ماند : واى بر ما، ما از اين حال غافل بوديم، بلكه ما ستمكار بوديم».

«روز حساب مردم نزديك شد و آنان همچنان به غفلت روي گردانند».

حديث :

۱۴۵۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ پس از آن كه دو انگشت نشانه و ميانه خود را نشان داد ـفرمود : [فاصله زمانى ميان]برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين دو مى باشد.

۱۴۵۶۷.الجعفريّات :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله انگشت خود را نشان داد و فرمود : [فاصله زمانى ميان ]برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين دو مى باشد. آن گاه فرمود : سوگند به آن كه جانم در دست اوست، من زمان قيامت را در ميان شانه خود مى يابم.

۱۴۵۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[فاصله زمانى ميان ]برانگيخته شدن من و قيامت مانند اين و اين است، گويى نزديك بود بر من پيشى گيرد.

۱۴۵۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من برانگيخته شدم و [فاصله بعثت من و ]قيامت مانند دو اسب مسابقه است كه يكى از ديگرى فقط گوشش جلوتر باشد؛ نزديك بود قيامت از من به سوى شما پيشى گيرد.

۱۴۵۷۰.الأمالى للطوسى :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هر گاه خطبه مى خواند در خطبه خود جمله «اما بعد» را مى گفت و چون از زمان قيامت سخن به ميان مى آورد، صدايش اوج مى گرفت و گونه هايش سرخ مى گشت. سپس مى فرمود: قيامت صبح يا شب به سراغ شما مى آيد. آنگاه دو انگشت خود را نشان مى داد و مى فرمود: [فاصله زمانى ميان ]برانگيخته شدن من و قيامت به اندازه فاصله اين دو انگشت است.