«وَ أَلْقَتْ ما فِيها وَ تَخَلَّتْ» . ۱
وَ أَخْرَجَتِ الأَرْضُ أَثْقالَها» . ۲
يَوْمَ تَشَقَّقُ الأَرْضُ عَنْهُمْ سِراعا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنا يَسِيرٌ» . ۳
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الأَجْدَاثِ سِراعا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ» . ۴
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُكُرٍ * خُشَّعا أَبْصارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الأَجْداثِ كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ * مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكافِرُونَ هذا يَوْمٌ عَسِرٌ» . ۵
الحديث :
۱۴۶۰۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :و أنتُم و السّاعَةُ في قَرَنٍ ......... و كأنَّها قَد أشرَفَت بِزَلازِلِها ، و أناخَت بِكَلاكِلِها ، وَ انصَرَمَتِ [انصَرَفتِ ]الدّنيا بِأهلِها ، و أخرَجَتهُم مِن حِضنِها . ۶
۱۴۶۰۲.عنه عليه السلام :و أرَجَّ الأرضَ و أرجَفَها ......... و أخرَجَ مَن فيها ، فجَدَّدَهُم بَعدَ إخلاقِهِم ، و جَمَعَهُم بَعدَ تَفَرُّقِهِم . ۷
۱۴۶۰۳.عنه عليه السلام :حَتّى إذا تَصَرَّمَتِ الاُمورُ ، و تَقَضَّتِ الدُّهورُ ، و أزِفَ النُّشورُ ، أخرَجَهُم مِن ضَرائحِ القُبورِ . ۸
«و هر چه را كه درون خود دارد بيرون افكند و تهى گردد».
«و زمين بارهاى خود را بيرون اندازد».
«روزى كه زمين بر آنها بشكافد و آنها به شتاب بيرون آيند و اين گردآورى براى ما آسان است».
«روزى كه از گورها به شتاب بيرون آيند، چنان كه گويى نزد بتان مى شتابند».
«پس، در آن روز كه آن دعوت كننده آنان را به چيزى ناخوش فرا مى خواند، از ايشان روي گردان شو. نشان ذلّت در چشمانشان آشكار است مانند ملخهاى پراكنده از گورها بيرون مى آيند. سرها را بالا گرفته به سوى آن دعوت كننده مى شتابند، كافران مى گويند : اين روز دشوارى است».
حديث :
۱۴۶۰۱.امام على عليه السلام :شما و قيامت به يك ريسمان بسته شده ايد ......... گويى لرزه هايش را پيش آورده و سينه اش را پهن كرده است و دنيا از اهل خود دست كشيده و آنها را از دامان خويش بيرون كرده است.
۱۴۶۰۲.امام على عليه السلام :و زمين را سخت بجنباند و بلرزاندش ......... و هر كه را درون آن است بيرون آورَد و پيكرهاى كهنه و پوسيده آنها را نو گردانَد و اجزاى پراكنده شان را گرد آورَد.
۱۴۶۰۳.امام على عليه السلام :تا آن گاه كه امور خلايق از هم بگسلد و روزگار سپرى گردد و قيامت نزديك شود. خداوند آنها را از شكاف ميان گورها و ......... بيرون آورد.