فَأَمّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ * فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِسابا يَسِيرا» . ^۱

يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسِ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولئِكَ يَقْرَؤُنَ كِتابَهُمْ وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلاً » . ^۲

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هاؤُمُ اقْرَأُوا كِتابِيَهْ» . ^۳

الحديث :

۱۴۶۵۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لَيسَت تَشهَدُ الجَوارِحُ عَلى مُؤمِنٍ ، إنَّما تَشهَدُ عَلى مَن حَقَّت عَلَيهِ كَلِمَةُ العَذابِ ، فأمّا المُؤمِنُ فيُعطى كِتابَهُ بِيَمينِهِ . ^۴

۱۴۶۵۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ اللّهَ تَبارَكَ و تَعالى إذا أرادَ أن يُحاسِبَ المُؤمِنَ أعطاهُ كِتابَهُ بِيَمينِه و حاسَبَهُ فيما بَينَهُ و بَينَهُ ، فيَقولُ : عَبدي ، فَعَلتَ كَذا و كَذا و عَمِلتَ كَذا و كَذا ! فيَقولُ : نَعَم يا رَبِّ قَد فَعَلتُ ذلكَ ، فيَقولُ : قَد غَفَرتُها لَكَ و أبدَلتُها حَسَناتٍ ، فيَقولُ النّاسُ : سُبحانَ اللّهِ أ ما كانَ لِهذا العَبدِ سَيِّئَةٌ واحِدَةٌ ؟! و هُوَ قَولُ اللّهِ عَزَّ و جلَّ : «فَأَمّا مَن اُوتِيَ كِتابَهُ بِيَمينِهِ فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِسابا يَسيرا وَ يَنْقَلِبُ إلى أهْلِهِ مَسرورا» . ^۵

«و امّا آن كه نامه اش به دست راست او داده شود، زودا كه آسان حسابرسى شود».

«روزى كه هر گروه از مردم را به پيشوايانشان بخوانيم. پس هر كس نامه اش به دست راست او داده شود، اينان نامه خود را بخوانند و به اندازه رشته باريكى كه درون هسته خرماست به آنان ستم نشود».

«و امّا آن كس كه نامه [اعمالش] به دست راست او داده شود گويد : نامه مرا بگيريد و بخوانيد».

حديث :

۱۴۶۵۰.امام باقر عليه السلام :اعضا و جوارح، بر ضدّ مؤمن گواهى نمى دهند، بلكه عليه كسى شهادت مى دهند كه مستحقّ عذاب است. مؤمن كار نامه اش به دست راست او داده مى شود.

۱۴۶۵۱.امام صادق عليه السلام :خداى تبارك و تعالى چون بخواهد به حساب مؤمن رسيدگى كند كار نامه اش را به دست راست او دهد و ميان خود و او به حسابش رسيدگى نمايد. پس گويد : بنده من! چنين و چنان كرده اى و فلان و بهمان كار را انجام داده اى! عرض مى كند : آرى، پروردگارا من اين كارها را كرده ام. خداوند مى فرمايد : من آنها را بر تو بخشيدم و تبديل به كارهاى نيك كردم. پس، مردم گويند : سبحان اللّه ! اين بنده حتى يك گناه هم نداشت؟ اين است معناى سخن خداوند عزّ و جلّ : «اما آن كس كه نامه اش به دست راست او داده شود زودا كه آسان حسابرسى شود و به سوى كسان خود شادمان برگردد».

2946

أصحابُ اليَمينِ

الكتاب :

وَ أَصْحابُ الْيَمِينِ ما أَصْحابُ الْيَمِينِ * فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ * وَ طَلْحٍ مَنُضُودٍ * وَ ظِلٍّ مَمْدُودٍ * وَ ماءٍ مَسْكُوبٍ * وَ فاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ * لا مَقْطُوعَةٍ وَ لا مَمْنُوعَةٍ * وَ فُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ * إِنّا أَنْشأْناهُنَّ إِنْشاءً * فَجَعَلْناهُنَّ أَبْكارا * عُرُبا أَتْرابا * لأَصْحابِ الْيَمِينِ * ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ * و ثُلَّةٌ مِنَ الاْخِرِينَ» . ^۱

2946

اصحابِ سمت راست

قرآن :

«و امّا اصحاب دست راست، چگونه اند اصحاب دست راست؟ در زير درخت سدر بى خار. و درخت موزى كه ميوه اش بر يكديگر چيده شده. و سايه اى دايم. و آبى همواره جارى. و ميوه اى بسيار. كه نه منقطع مى گردد و نه كسى را از آن باز دارند. و زنانى ارجمند. آن زنان را ما بيافريديم، آفريدنى. و آنان را دوشيزه قرار داديم. معشوق همسران خويشند. براى اصحاب دست راست. گروهى از پيشينيان. و گروهى كه از پى آمده اند».