2964
مَدحُ مَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ
۱۴۷۴۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :طوبى لِمَن مَنَعَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ المُؤمِنينَ مِن إخوانِهِ . ۱
۱۴۷۴۷.عنه صلى الله عليه و آلهـ في وَصِيَّتِهِ لِأبي ذَرٍّ ـ: لِيَحجُزْكَ عَنِ النّاسِ ما تَعلَمُ مِن نَفسِكَ ، و لا تَجِدْ عَلَيهِم فيما تَأتي (مِثلَهُ) . ۲
۱۴۷۴۸.عنه صلى الله عليه و آله :لِيَرُدَّكَ مِنَ النّاسِ ما تَعلَمُ مِن نَفسِكَ . ۳
۱۴۷۴۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :طوبى لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ . ۴
۱۴۷۵۰.عنه عليه السلام :أفضَلُ النّاسِ مَن شَغَلَتهُ مَعايِبُهُ عَن عُيوبِ النّاسِ . ۵
۱۴۷۵۱.عنه عليه السلام :يا عَبدَ اللّهِ ، لا تَعجَلْ في عَيبِ أحَدٍ (عَبدٍ) بِذَنبِهِ فلَعَلَّهُ مَغفورٌ لَهُ ، و لا تَأمَنْ عَلى نَفسِكَ صَغيرَ مَعصِيَةٍ فلَعَلَّكَ مُعَذَّبٌ عَلَيهِ ، فَلْيَكفُفْ مَن عَلِمَ مِنكُم عَيبَ غَيرِهِ لِما يَعلَمُ مِن عَيبِ نَفسِهِ ، وَ لْيَكُنِ الشُّكرُ شاغِلاً لَهُ عَلى مُعافاتِهِ مِمّا ابتُلِيَ بِهِ غَيرُهُ . ۶
2964
ستايش از كسانى كه به جاى عيب ديگران به معايب خود مى پردازند
۱۴۷۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى برادران مؤمنش باز دارد.
۱۴۷۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به ابوذر ـفرمود : بايد آنچه از [عيوب] خود مى دانى تو را از خرده گيرى بر مردم باز دارد، و بر آنان به سبب كارهايى كه خودت مانند آنها را انجام مى دهى، خشم مگير.
۱۴۷۴۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بايد آنچه از [عيوب ]خود مى دانى، تو را از [عيبجويى و خرده گيرى از ]مردم بازدارد.
۱۴۷۴۹.امام على عليه السلام :خوشا به حال آن كس كه عيب خودش، او را از پرداختن به عيبهاى مردم باز دارد.
۱۴۷۵۰.امام على عليه السلام :بهترين مردم كسى است كه عيبهاى خودش، او را از عيبهاى مردم باز دارد.
۱۴۷۵۱.امام على عليه السلام :اى بنده خدا! در خرده گيرى از گناه كسى شتاب مكن؛ زيرا چه بسا كه او آمرزيده شده باشد. و در مورد خويش، به گناه كوچكى كه كرده اى، ايمن مباش؛ زيرا شايد كه به سبب آن عذاب شوى. پس، هر يك از شما از ديگرى عيبى بداند، نبايد به خرده گيرى از او بپردازد ؛ زيرا مى داند كه خود نيز عيبى دارد و بايد شكر اين موهبت كه عيبهايى كه در ديگران هست در او نيست، وى را به خود مشغول دارد [و از عيب جويى ديگران باز ايستد].
