327
ميزان الحكمه ج 08

2970

سَترُ العُيوبِ

۱۴۷۸۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن سَتَرَ عَلى مُؤمِنٍ فاحِشَةً فكأنَّما أحيا مَوؤودَةً . ۱

۱۴۷۸۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أطفَأ عَن مُؤمِنٍ سَيِّئَةً كانَ خَيرا مِمَّن أحيا مَوؤودَةً . ۲

۱۴۷۹۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن عَلِمَ مِن أخيهِ سَيِّئَةً فسَتَرَها ، سَتَرَ اللّهُ عَلَيهِ يَومَ القِيامَةِ . ۳

۱۴۷۹۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَن سَتَرَ أخاهُ المُسلِمَ فِي الدّنيا سَتَرَهُ اللّهُ يَومَ القِيامَةِ . ۴

۱۴۷۹۲.عنه صلى الله عليه و آله :مَن سَتَرَ أخاهُ في فاحِشَةٍ رَآها عَلَيهِ سَتَرَهُ اللّهُ فِي الدّنيا و الآخِرَةِ . ۵

۱۴۷۹۳.عنه صلى الله عليه و آله :و قَد قالَ لَهُ رَجُلٌ : اُحِبُّ أن يَستُرَ اللّهُ عَلَيَّ عُيوبي ـ : اُستُرْ عُيوبَ إخوانِكَ يَستُرِ اللّهُ عَلَيكَ عُيوبَكَ . ۶

۱۴۷۹۴.عنه صلى الله عليه و آله :كانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لَهُم عُيوبٌ فسَكَتوا عَن عُيوبِ النّاسِ ، فأسكَتَ اللّهُ عَن عُيوبِهِمُ النّاسَ ، فماتُوا و لا عُيوبَ لَهُم عِندَ النّاسِ ، و كانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لا عُيوبَ لَهُم فتَكَلَّموا في عُيوبِ النّاسِ ، فأظهَرَ اللّهُ لَهُم عُيوبا لَم يَزالوا يُعرَفونَ بِها إلى أن ماتوا . ۷

2970

عيب پوشى

۱۴۷۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس زشت كارىِ مؤمنى را بپوشاند، چنان است كه دختر زنده به گور شده اى را نجات داده باشد.

۱۴۷۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس گناه و كردارِ بدِ مؤمنى را بپوشاند، اين كار بهتر (ارزشمندتر) از آن است كه دختر زنده به گور شده اى را نجات دهد.

۱۴۷۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه از برادر خود گناهى بداند و آن را بپوشاند، خداوند در روز قيامت گناهان او را بپوشاند.

۱۴۷۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه در دنيا عيب برادر مسلمان خود را بپوشاند، خداوند در روز قيامت بر او عيب پوشى كند.

۱۴۷۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه از برادر خود كار زشتى مشاهده كند و آن را پوشيده نگه دارد، خداوند در دنيا و آخرت عيب پوش او باشد.

۱۴۷۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در پاسخ به مردى كه به ايشان عرض كرد : دوست دارم خداوند عيبهايم را بپوشاند ـفرمود : عيبهاى برادرانت را بپوشان، تا خداوند عيبهاى تو را بپوشاند.

۱۴۷۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در مدينه مردمانى بودند كه عيبهايى داشتند، اما زبان از عيب جويى مردم فرو بستند. پس خداوند زبان مردم را از عيبجويى آنان فرو بست. در نتيجه، آن عدّه مُردند و مردم از عيبهاى آنان آگاه نشدند. در همين شهر مردمانى هم بودند كه عيبى نداشتند، امّا درباره عيبهاى مردم سخن مى گفتند. پس خداوند در آنان عيبهايى آشكار ساخت كه تا وقتى مُردند به آن عيبها معروف بودند.

1.كنز العمّال : ۶۳۸۸.

2.كنز العمّال : ۶۳۸۰.

3.الترغيب و الترهيب : ۳/۲۳۹/۷.

4.كنز العمّال : ۶۳۸۲.

5.كنز العمّال : ۶۳۹۲.

6.كنز العمّال : ۴۴۱۵۴.

7.بحار الأنوار : ۷۵/۲۱۳/۴.


ميزان الحكمه ج 08
326

۱۴۷۸۱.عنه عليه السلام :جَهلُ المَرءِ بِعُيوبِهِ مِن أعظَمِ ذُنوبِه . ۱

۱۴۷۸۲.عنه عليه السلام :الشَّرُّ جامِعُ مَساوِئِ العُيوبِ . ۲

۱۴۷۸۳.عنه عليه السلام :البُخلُ جامِعٌ لِمَساوِئِ العُيوبِ ، و هُوَ زِمامٌ يُقادُ بِه إلى كُلِّ سوءٍ . ۳

2969

مَن آخَذَ نَفسَهُ عَلَى العُيوبِ

۱۴۷۸۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن مَقَتَ نَفسَهُ دونَ مَقْتِ النّاسِ آمَنَهُ اللّهُ مِن فَزَعِ يَومِ القِيامَةِ . ۴

۱۴۷۸۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن وَبَّخَ نَفسَهُ عَلى العُيوبِ ارْتَعَدَتْ ۵ عَن كَثيرِ الذُّنوبِ . ۶

۱۴۷۸۶.عنه عليه السلام :مَن حاسَبَ نَفسَهُ وَقَفَ عَلى عُيوبِه و أحاطَ بِذُنوبِه ، وَ اسْتَقالَ الذُّنوبَ ، و أصْلَحَ العُيوبَ . ۷

۱۴۷۸۷.عنه عليه السلام :اِشْتِغالُكَ بِمَعايِبِ نَفْسِكَ يَكفيكَ العارَ . ۸

۱۴۷۸۱.امام على عليه السلام :بى خبرىِ انسان از عيبهايش، از بزرگترين گناهان است.

۱۴۷۸۲.امام على عليه السلام :بدى و شرارت، فراهم آورنده همه عيبهاى زشت است.

۱۴۷۸۳.امام على عليه السلام :بُخل، گرد آورنده همه عيبهاى زشت است و مهارى است كه انسان را به سوى همه بديها مى كشاند.

2969

كسى كه خودش را بر عيبها مؤاخذه كند

۱۴۷۸۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به جاى خشم گرفتن بر مردم بر نفْس خويش خشم گيرد، خداوند او را از وحشت روز قيامت در امان دارد.

۱۴۷۸۵.امام على عليه السلام :هر كس نفْس خود را براى عيبهايى كه دارد سرزنش كند، نفْسش، از بسيارى از گناهان [ دست برداشته ]به لرزه درآيد.

۱۴۷۸۶.امام على عليه السلام :هر كه نفْس خود را حسابرسى كند، به عيبها و گناهان خويش آگاه شود و گناهان را جبران و عيبها را برطرف سازد.

۱۴۷۸۷.امام على عليه السلام :پرداختنِ تو به عيبهاى خودت، ننگ و عار را از تو دور مى سازد.

1.كنز الفوائد : ۱/۲۷۹.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۳۷۱.

3.نهج البلاغة : الحكمة ۳۷۸.

4.بحار الأنوار : ۷۵/۴۸/۱۰.

5.كذا في المصدر، و في بعض النسخ «ارتَدَعَت» .

6.غرر الحكم : ۸۹۲۶.

7.غرر الحكم : ۸۹۲۷.

8.غرر الحكم : ۱۴۸۳.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 08
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 545223
صفحه از 632
پرینت  ارسال به