۱۵۱۲۸.عنه عليه السلامـ في وصيَّتِهِ لعبدِ اللّهِ بنِ العبّاسِ عندَ استِخلافِهِ إيّاهُ علَى البَصرَةِ ـ: و إيّاكَ و الغَضَبَ ؛ فإنّهُ طَيرَةٌ مِن الشيطانِ . ^۱

۱۵۱۲۹.عنه عليه السلامـ مِـن كتـابٍ لَـهُ إلَـى الحــارِثِ الهَمْدانيِّ ـ: و احذَرِ الغَضَبَ ؛ فإنّهُ جُندٌ عَظيمٌ مِن جُنودِ إبليسَ . ^۲

۱۵۱۳۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنَّ هذا الغَضَبَ جَمرَةٌ مِن الشيطانِ تَتَوَقَّدُ في قَلبِ ابنِ آدمَ ، و إنّ أحَدَكُم إذا غَضِبَ احمَرَّت عَيناهُ ، و انتَفَخَت أوداجُهُ ، و دَخَلَ الشيطانُ فيهِ . ^۳

3027

الغَضَبُ ضَربٌ مِن الجُنونِ

۱۵۱۳۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الحِدَّةُ ضَربٌ مِن الجُنونِ لأنَّ صاحِبَها يَندَمُ ، فإن لَم يَندَمْ فَجُنُونُهُ مُستَحكِمٌ . ^۴

۱۵۱۳۲.عنه عليه السلام :إيّاك و الغَضَبَ ، فَأوَّلُهُ جُنونٌ و آخِرُهُ نَدَمٌ . ^۵

۱۵۱۲۸.امام على عليه السلامـ در سفارش به عبد اللّه بن عبّاس هنگامى كه او را در بصره جانشين خود نمود ـفرمود : از خشم بپرهيز كه آن سبك مغزى است و از سوى شيطان.

۱۵۱۲۹.امام على عليه السلامـ در نامه خود به حارث همدانى ـنوشت : از خشم بپرهيز كه آن لشكرى بزرگ از سپاه شيطان است.

۱۵۱۳۰.امام باقر عليه السلام :براستى كه اين خشم، اخگرى از شيطان است كه در دل فرزند آدم برافروخته مى شود. هرگاه فردى از شما عصبانى مى شود، چشمانش سرخ مى گردد و رگهاى گردنش باد مى كند و شيطان به درون او راه مى يابد.

3027

خشم، نوعى ديوانگى است

۱۵۱۳۱.امام على عليه السلام :خشم و تندى، نوعى از ديوانگى است؛ زيرا صاحب آن پشيمان مى شود و اگر پشيمان نشود، ديوانگيش قطعى است.

۱۵۱۳۲.امام على عليه السلام :زنهار از خشم؛ زيرا آغاز آن ديوانگى و انجامش پشيمانى است.

۱۵۱۲۲.عنه عليه السلامـ لَمّا سَألَهُ عبدُ الأعلى: عَلِّمْني عِظَةً أتَّعِظُ بِها ـ: إنَّ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله أتاهُ رجُلٌ فَقالَ لَهُ : يا رسولَ اللّهِ ، عَلِّمْني عِظَةً أتَّعِظُ بِها ، فقالَ لَهُ : انطَلِقْ و لا تَغضَبْ ، ثُمّ أعادَ إلَيهِ فقالَ لَهُ : اِنطَلِقْ و لا تَغضَبْ ـ ثلاثَ مَرَّاتٍ ـ . ^۱

۱۵۱۲۳.عنه عليه السلام :الغَضَبُ مَمحَقَةٌ لِقَلبِ الحَكيمِ . ^۲

3026

الغَضَبُ جَمرَةٌ مِنَ الشَّيطانِ

۱۵۱۲۴.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :الغَضَبُ جَمرَةٌ مِن الشيطانِ . ^۳

۱۵۱۲۵.عنه صلى الله عليه و آله :ألا و إنَّ الغَضَبَ جَمرَةٌ في قَلبِ ابنِ آدمَ ، أ ما رَأيتُم إلى حُمرَةِ عَينَيهِ و انتِفاخِ أوداجِهِ ؟! فَمَن أحَسَّ بِشيءٍ مِن ذلكَ فَلْيَلصَقْ بالأرضِ . ^۴

۱۵۱۲۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الغَضَبُ نارُ القُلوبِ . ^۵

۱۵۱۲۷.عنه عليه السلام :الغَضَبُ نارٌ مُوقَدَةٌ ، مَن كَظَمَهُ أطفَأها ، و مَن أطلَقَهُ كانَ أوَّلَ مُحتَرِقٍ بها . ^۶

۱۵۱۲۲.امام صادق عليه السلامـ به عبد الاعلى وقتى به ايشان عرض كرد : مرا اندرزى بياموزيد كه آن را به كار بندم ـفرمود : مردى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد : اى پيامبر خدا! مرا اندرزى بياموزيد كه آن را به كار بندم. حضرت به او فرمود : برو و خشمگين مشو. مرد سخن خود را تكرار كرد، پيامبر باز فرمود : برو و خشمگين مشو. اين پرسش و پاسخ سه بار تكرار شد.

۱۵۱۲۳.امام صادق عليه السلام :خشم، نابود كننده دل شخص حكيم است.

3026

خشم، اخگرى است از شيطان

۱۵۱۲۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خشم، اخگرى است از شيطان.

۱۵۱۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدانيد كه خشم اخگرى است در دل فرزند آدم. مگر نمى بينيد كه چشمانش سرخ مى شود و رگهاى گردنش باد مى كند. هر كس احساس كرد كه به خشم در آمده است، بايد به زمين بچسبد (بنشيند).

۱۵۱۲۶.امام على عليه السلام :خشم، آتش دلهاست.

۱۵۱۲۷.امام على عليه السلام :خشم، آتشى فروزان است. هر كس خشم خود را فرو خورد، اين آتش را خاموش كرده است و هر كس جلو آن را رها كند، پيش از هر كس، خودش در آن آتش مى سوزد.