۱۵۱۶۱.عنه عليه السلام :مَن خافَ اللّهَ لَم يَشْفِ غَيظَهُ . ^۱

۱۵۱۶۲.عنه عليه السلامـ مِن كتابٍ لَهُ إلَى الحارثِ الهَمْدانيِّ ـ: وَ اكظِمِ الغَيظَ ، و تَجاوَزْ عندَ المَقدِرَةِ ، و احلُمْ عندَ الغَضَبِ ، و اصفَحْ مَع الدَّولَةِ ؛ تَكُنْ لكَ العاقِبَةُ . ^۲

۱۵۱۶۳.الإمامُ زينُ العابدينَ عليه السلام :ما تَجَرَّعتُ جُرعَةً أحَبَّ إلَيَّ مِن جُرعَةِ غَيظٍ لا اُكافِي بها صاحِبَها . ^۳

۱۵۱۶۴.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :مَن كَظَمَ غَيظا و هو يَقدِرُ على إمضائهِ حَشا اللّهُ قَلبَهُ أمنا و إيمانا يومَ القِيامَةِ . ^۴

۱۵۱۶۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن كَظَمَ غَيظا و لو شاءَ أن يُمضِيَهُ أمضاهُ ، مَلَأ اللّهُ قلبَهُ يومَ القِيامَةِ رِضاهُ . ^۵

۱۵۱۶۶.عنه عليه السلام :مَن كَفَّ غَضَبَهُ سَتَرَ اللّهُ عَورَتَهُ . ^۶

۱۵۱۶۷.عنه عليه السلام :نِعمَ الجُرعَةُ الغَيظُ لِمَن صَبَرَ علَيها ......... . ^۷

۱۵۱۶۸.عنه عليه السلام :ما مِن جُرعَةٍ يَتَجَرَّعُها العَبدُ أحَبَ إلَى اللّهِ عَزَّ و جلَ مِن جُرعَةِ غَيظٍ يَتَجَرَّعُها عِندَ تَرَدُّدِها في قَلبِهِ ، إمّا بِصَبرٍ و إمّا بِحِلمٍ . ^۸

۱۵۱۶۱.امام على عليه السلام :كسى كه از خدا بترسد، هنگام خشم انتقام نمى گيرد.

۱۵۱۶۲.امام على عليه السلامـ در نامه اى به حارث همدانى ـنوشت : خشم را فرو خور و به هنگام توانايى گذشت كن و در هنگام عصبانيت بردبار باش و در وقت چيرگى ببخشاى، تا سرانجامت نيكو باشد.

۱۵۱۶۳.امام زين العابدين عليه السلام :هيچ جرعه اى سرنكشيدم كه نزد من خوشتر از جرعه خشمى باشد كه با آن طرف مقابل را تلافى نكنم (كيفر ندهم).

۱۵۱۶۴.امام باقر عليه السلام :كسى كه خشمى را فرو خورد در حالى كه مى تواند آن را اعمال كند، خداوند در روز قيامت دلش را از ايمنى و ايمان بياكَنَد.

۱۵۱۶۵.امام صادق عليه السلام :هر كه خشمى را فرو خورد كه اگر بخواهد مى تواند آن را به كار بندد (از طرف خود انتقام بگيرد)، خداوند در روز قيامت دلش را از خشنودىِ خود پُر سازد.

۱۵۱۶۶.امام صادق عليه السلام :هر كه خشم خود را نگه دارد، خداوند عيب او را بپوشاند.

۱۵۱۶۷.امام صادق عليه السلام :نيكو جرعه اى است خشم، براى كسى كه بر آن شكيبايى ورزد.

۱۵۱۶۸.امام صادق عليه السلام :محبوبترين جرعه نزد خداوند عزّ و جلّ كه آدمى آن را مى نوشد، جرعه خشمى است كه در دلش به گردش در مى آيد و او آن را يا با صبر و يا با بردبارى فرو مى برد.

3030

الحَثُّ عَلى كَظمِ الغَيظِ

الكتاب :

وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ» . ^۱

وَ إذا ما غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ » . ^۲

الحديث :

۱۵۱۵۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :مَن كَظَمَ غَيظا مَلَأ اللّهُ جَوفَهُ إيمانا . ^۳

۱۵۱۵۸.عنه صلى الله عليه و آله :ما تَجَرَّعَ عَبدٌ جُرعَةً أفضَلَ عِندَ اللّهِ مِن جُرعَةِ غَيظٍ كَظَمَها للّهِِ ابتِغاءَ وَجهِ اللّهِ . ^۴

۱۵۱۵۹.عنه صلى الله عليه و آله :مِن أحَبِّ السَّبيلِ إلَى اللّهِ عَزَّ و جلَّ جُرعَتانِ : جُرعَةُ غَيظٍ تَرُدُّها بِحِلمٍ ، و جَرعَةُ مُصيبَةٍ تَرُدُّها بِصَبرٍ . ^۵

۱۵۱۶۰.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَتى أشفِي غَيظِي إذا غَضِبتُ ؟! أ حِينَ أعجِزُ عن الانتِقامِ فَيقالُ لي : لو صَبَرتَ ، أم حينَ أقدِرُ علَيهِ فيقالُ لي : لو عَفَوتَ (غَفَرتَ) ؟ ! ^۶

3030

ترغيب به فرو خوردن خشم

قرآن :

«و [اهل تقوا] فرو خورندگان خشم و گذشت كنندگان از مردم[اند]».

«و [اهل ايمان ] چون به خشم آيند، مى بخشند».

حديث :

۱۵۱۵۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه خشمى را فرو خورد، خداوند درون او را از ايمان پُر كند.

۱۵۱۵۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده هيچ جرعه اى را سر نكشيد كه نزد خدا برتر از جرعه خشمى باشد كه به خاطر رضاى خدا آن را فرو خورَد.

۱۵۱۵۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از محبوبترين راهها به سوى خداوند عزّ و جلّ دو جرعه است : جرعه خشمى كه با بردبارى آن را فرو برى و جرعه مصيبتى كه با شكيبايى كردن آن را فرو برى.

۱۵۱۶۰.امام على عليه السلام :به هنگامى كه خشمگين شوم كى خشمم را فرو بنشانم؟! آيا هنگامى كه از انتقام گرفتن نا توانم و به من گفته مى شود : بهتر است صبر كنى؟! يا هنگامى كه توانايى انتقام دارم و به من گفته مى شود : بهتر است گذشت كنى؟!