۱۵۱۹۳.عنه عليه السلامـ عندَ وَداعِ أبي ذَرٍّ لَمّا سَيَّرَهُ عثمانُ إلَى الرَّبَذَةِ ـ: يا أبا ذَرٍّ ، إنّك إنّما غَضِبتَ للّهِِ عَزَّ و جلَّ ، فَارجُ مَن غَضِبتَ لَهُ ، إنّ القَومَ خافُوكَ على دُنياهُم و خِفتَهُم على دِينِكَ ، فَأرحَلُوكَ عَن الفِناءِ و امتَحَنُوكَ بالبَلاءِ ، و و اللّهِ لو كانَتِ السماواتُ و الأرضُ على عَبدٍ رَتقا ثُمّ اتَّقَى اللّهَ عَزَّ و جلَّ جَعَلَ لَهُ مِنها مَخرَجا ، فلا يُؤنِسْكَ إلاّ الحَقُّ ، و لا يُوحِشْكَ إلاّ الباطِلُ ......... ^۱ . ^۲

۱۵۱۹۴.الإمامُ زين العابدين عليه السلام :قالَ موسى بنُ عمرانَ عليه السلام : يا ربِّ ، مَن أهلُكَ الذينَ تُظِلُّهُم في ظِلِّ عَرشِكَ يومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّكَ ؟ فَأوحَى اللّهُ إلَيهِ : ......... و الذينَ يَغضَبُونَ لِمَحارِمي إذا استُحِلَّت مِثلَ النِّمِرِ إذا جُرِحَ! ^۳

(انظر) الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر: باب 2659.

۱۵۱۹۳.امام على عليه السلامـ آنگاه كه عثمان ابوذر را به ربذه تبعيد كرد و حضرت براى خداحافظى با او بيرون رفت ـفرمود : اى ابوذر! تو به خاطر خدا خشم گرفتى. پس به همان كسى كه از بهر او به خشم آمدى اميدوار باش. اين جماعت بر دنياى خويش از تو ترسيدند و تو بر دين خود از آنها ترسيدى. از اين رو، تو را از خانه ات كوچاندند و به رنج و سختيت در افكندند. به خدا سوگند، اگر آسمانها و زمين بر روى بنده اى بسته باشد اما اين بنده تقواى خدا در پيش گيرد، خداوند براى او برونشوى مى گشايد. پس، با چيزى جز حق همدم مشو و از چيزى جز باطل مگريز ......... . ^۴

۱۵۱۹۴.امام زين العابدين عليه السلام :موسى عليه السلام به خداوند عرض كرد : پروردگارا! كيستند آن كسان تو كه در آن روزى كه هيچ سايه اى جز سايه تو نيست آنها در سايه عرش تو هستند؟ خداوند به او وحى فرمود : ......... و كسانى كه هرگاه حرامهاى من حلال شمرده شوند، مانند پلنگ زخم خورده خشمناك مى شوند!

(انظر) المحجّة البيضاء : 5 / 305 «بيان علاج الغضب بعد هيجانه ».

3035

الغَضَبُ المَمدوحُ

۱۵۱۸۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلامـ مِن كتابٍ لَهُ إلى أهلِ مصرَ لمّا وَلّى علَيهِمُ الأشتَرَ ـ: مِن عبدِ اللّهِ عليٍّ أميرِ المؤمنينَ ، إلَى القَومِ الذينَ غَضِبُوا للّهِِ حِينَ عُصِيَ في أرضِهِ ، و ذُهِبَ بِحَقِّهِ ......... . ^۱

۱۵۱۸۹.عنه عليه السلامـ لأصحابِهِ ـ: و قد تَرَونَ عُهودَ اللّهِ مَنقوضَةً فلا تَغضَبُونَ ، و أنتُم لِنَقضِ ذِمَمِ آبائكُم تَأنَفُونَ ! ^۲

۱۵۱۹۰.عنه عليه السلام :كانَ صلى الله عليه و آله لا يَغضَبُ للدنيا ، فإذا أغضَبَهُ الحقُّ لَم يَعرِفْهُ أحَدٌ و لم يَقُمْ لِغَضَبِهِ شَيءٌ حتّى يَنتَصِرَ لَهُ . ^۳

۱۵۱۹۱.عنه عليه السلام :مَن أحَدَّ سِنانَ الغَضَبِ للّهِِ سبحانَهُ ، قَوِيَ على أشدّاءِ الباطِلِ . ^۴

۱۵۱۹۲.عنه عليه السلام :مَن شَنِئ الفاسِقينَ و غَضِبَ للّهِِ ، غَضِبَ اللّهُ لَهُ و أرضاهُ يومَ القِيامَةِ . ^۵

3035

خشم ستوده

۱۵۱۸۸.امام على عليه السلامـ در نامه اى به مصريان آن گاه كه مالك اشتر را به امارت بر آنها گماشت ـنوشت : از بنده خدا على امير مؤمنان، به مردمى كه چون خداوند در زمينش نافرمانى شد و حقش پايمال گشت، براى او به خشم آمدند ......... .

۱۵۱۸۹.امام على عليه السلامـ به ياران خود ـفرمود : شما پيمانهاى خدا را شكسته مى بينيد اما به خشم نمى آييد، در حالى كه از شكسته شدن پيمانهاى پدرانتان به غيرت مى آييد و ناراحت مى شويد!

۱۵۱۹۰.امام على عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله براى دنيا به خشم نمى آمد اما هرگاه حق او را به خشم مى آورد، هيچ كس او را نمى شناخت و هيچ چيز نمى توانست جلو خشم او را بگيرد تا آن گاه كه انتقام [حق را ]مى گرفت.

۱۵۱۹۱.امام على عليه السلام :هر كس سر نيزه خشم را به خاطر خداوند سبحان تيز كند، بر نيروهاى باطل چيره شود.

۱۵۱۹۲.امام على عليه السلام :هر كه با نابكاران دشمنى ورزد و براى خدا خشم گيرد، خداوند به خاطر او خشم گيرد و روز قيامت خشنودش گرداند.