3044

مَن لا يَنفَعُهُ الاستِغفارُ

الكتاب :

اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أوْ لا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إنْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَنْ يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ ذلِكَ بِأنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ اللّهُ لا يَهْدِي الْقَومَ الْفاسِقِينَ» . ^۱

سَواءٌ عَلَيْهِمْ أسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ إنَّ اللّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفاسِقِينَ» . ^۲

(انظر) الذنب : باب 1372 ، 1380.
الجهاد (الإجتهاد في طاعة اللّه ) : باب 602.

3044

كسى كه آمرزش خواهى سودش نمى دهد

قرآن :

«برايشان آمرزش بخواهى يا آمرزش نخواهى [فرقى نمى كند]، اگر هفتاد بار هم بر ايشان آمرزش بخواهى، خدا هرگز آنان را نخواهد آمرزيد؛ زيرا به خدا و پيامبرش كفر ورزيدند و خدا مردم نافرمان را هدايت نمى كند».

«تفاوتى نمى كند كه برايشان آمرزش بخواهى يا آمرزش نخواهى، خدا هرگز آنان را نخواهد آمرزيد. همانا خدا مردم نافرمان را هدايت نمى كند».

3043

التَّحذيرُ مِنَ الاستِغفارِ مَعَ الإصرارِ

۱۵۲۵۱.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :خَيرُ الاستِغفارِ عِندَ اللّهِ الإقلاعُ و النَّدَمُ . ^۱

۱۵۲۵۲.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الاستِغفارُ مَع الإصرارِ ذُنوبٌ مُجَدَّدَةٌ . ^۲

۱۵۲۵۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :المُقيمُ علَى الذَّنبِ و هُو مِنهُ مُستَغفِرٌ كَالمُستَهزئَ . ^۳

۱۵۲۵۴.الإمامُ الرِّضا عليه السلام :المُستَغفِرُ مِن ذَنبٍ و يَفعَلُهُ كَالمُستَهزئَ بربِّهِ . ^۴

۱۵۲۵۵.عنه عليه السلام :مَنِ استَغفَرَ بلِسانِهِ و لم يَندَمْ بقَلبِهِ فَقدِ استَهزَأ بنفسِهِ . ^۵

(انظر) الذنب : باب 1380. ص التوبة : باب 467.

3043

پرهيز از آمرزش خواهى با وجود ادامه دادن به گناه

۱۵۲۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين استغفار نزد خدا، ترك گناه و پشيمانى [از آن] است.

۱۵۲۵۲.امام على عليه السلام :آمرزش خواهى[ها] با وجود ادامه دادن به گناه، خود گناهانى تازه اند.

۱۵۲۵۳.امام صادق عليه السلام :كسى كه از گناه استغفار كند و باز به آن ادامه دهد، مانند شخص مسخره كننده است.

۱۵۲۵۴.امام رضا عليه السلام :كسى كه از گناهى استغفار مى كند و باز آن را انجام مى دهد، مانند كسى است كه پروردگارش را ريشخند كند.

۱۵۲۵۵.امام رضا عليه السلام :هر كه به زبانش آمرزش بخواهد و در دلش [از گناه خود ]پشيمان نباشد، خودش را ريشخند كرده است.