۱۵۳۲۸.عنه عليه السلام :دَوامُ الغَفلَةِ يُعمِي البَصيرَةَ . ۱
۱۵۳۲۹.عنه عليه السلام :إيّاكَ و الغَفلَةَ و الاغتِرارَ بالمُهلَةِ ؛ فإنّ الغَفلَةَ تُفسِدُ الأعمالَ . ۲
۱۵۳۳۰.عنه عليه السلام :مَن حاسَبَ نفسَهُ رَبِحَ ، و مَن غَفَلَ عنها خَسِرَ . ۳
۱۵۳۳۱.عنه عليه السلام :مَن غَفَلَ عن حَوادِثِ الأيّامِ أيقَظَهُ الحِمامُ . ۴
۱۵۳۳۲.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إيّاكَ و الغَفلَةَ ؛ ففيها تكونُ قَساوَةُ القلبِ . ۵
3055
كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً
۱۵۳۳۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كَفى بالرجُلِ غَفلَةً أن يُضَيِّعَ عُمُرَهُ فيما لا يُنجِيهِ . ۶
۱۵۳۳۴.عنه عليه السلام :كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنِيهِ . ۷
(انظر) الجهل : باب 611.
3056
مَدحُ التَّغافُلِ
۱۵۳۳۵.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنّ العاقِلَ نِصفُهُ احتِمالٌ ، و نِصفُهُ تَغافُلٌ . ۸
۱۵۳۲۸.امام على عليه السلام :ادامه يافتن غفلت، ديده بصيرت را كور مى كند.
۱۵۳۲۹.امام على عليه السلام :زنهار از غفلت و فريب مهلت [عمر] را خوردن؛ زيرا كه غفلت كارها را تباه مى كند.
۱۵۳۳۰.امام على عليه السلام :هر كه نفس خود را حسابرسى كند، سود برد و هر كه از آن غفلت ورزد، زيان بيند.
۱۵۳۳۱.امام على عليه السلام :هر كه از حوادث روزگار غافل شود، دستِ تقديرِ مرگ او را [از خواب غفلت] بيدار كند.
۱۵۳۳۲.امام باقر عليه السلام :از غفلت بپرهيز؛ زيرا كه در آن، قساوت دل است.
3055
در غفلتِ آدمى همين بس
۱۵۳۳۳.امام على عليه السلام :در غفلت آدمى همين بس كه عمر خود را در راه چيزهايى كه او را نجات نمى دهد هدر كند.
۱۵۳۳۴.امام على عليه السلام :در غفلت انسان همين بس كه همّ خود را صرف چيزهاى بيهوده كند.
3056
ستايش تغافل و ناديده گرفتن
۱۵۳۳۵.امام على عليه السلام :خردمند، نصفش تحمل و بردبارى است و نصف ديگرش ناديده گيرى.
